Ψυχολογία και παιδαγωγική

Notes Pertaining to Title and Statement of Responsibility: Μετάφραση του: Psychologie et pédagogie.

Contents Note: Περιεχόμενα:
Μέρος πρώτο: Εκπαίδευση και μέθοδοι διδασκαλίας -- 1. Η εξέλιξη της παιδαγωγικής -- 2. Οι πρόοδοι της ψυχολογίας του παιδιού και του εφήβου -- 3. Η εξέλιξη ορισμένων διδακτικών κλάδων -- 4. Η εξέλιξη των διδακτικών μεθόδων -- 5. Οι ποσοτικές μεταβολές και ο σχεδιασμός της παιδείας -- 6. Οι δομικές μεταρρυθμίσεις, τα προγράμματα και τα προβλήματα προσανατολισμού -- 7. Η διεθνής συνεργασία σε θέματα εκπαίδευσης -- 8. Η εκπαίδευση του διδακτικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης -- Μέρος δεύτερο: Οι νέες μέθοδοι και οι ψυχολογικές τους βάσεις -- 1. Η γένεση των νέων μεθόδων -- 2. Εκπαιδευτικές αρχές και ψυχολογικά δεδομένα.

Summary or Abstract: O Zαν Πιαζέ γεννήθηκε στην Eλβετία το 1896. Tο πρώτο του άρθρο το δημοσίευσε το 1907, σε ηλικία μόλις έντεκα ετών, και ως το θάνατό του, το 1980, παρήγαγε επιστημονικό έργο ανεκτίμητο. Oλοκλήρωσε τις πανεπιστημιακές του σπουδές στη φιλολογία και πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα στις φυσικές επιστήμες. Aσχολήθηκε με τις φυσικές επιστήμες, τη φιλοσοφία, τη λογική, την εκπαίδευση και την ψυχολογία, στον επιστημονικό χώρο της οποίας, έπειτα από σημαντικές έρευνές του, καθιερώθηκε ως ψυχολόγος. Tο ενδιαφέρον του για τη μελέτη της σκέψης των παιδιών προερχόταν από την επιστημολογία και εστιαζόταν ιδιαίτερα στη «γένεση» και στους μηχανισμούς απόκτησης της γνώσης. H θεωρία του έγινε γνωστή ως Γενετική Ψυχολογία, αν και ο ίδιος θεωρείται επίσης θεμελιωτής της Γενετικής Eπιστημολογίας. H προσέγγισή του εκλαμβάνει τη νοητική ανάπτυξη ως αποτέλεσμα της συνεχούς αλληλεπίδρασης μεταξύ οργανισμού (παιδιού) και περιβάλλοντος. Ήταν ο πρώτος που κατέδειξε ότι η ανάπτυξη αυτή δε συντελείται με απλό, γραμμικό τρόπο και ότι διέρχεται καθορισμένα στάδια. Oι νοητικές ικανότητες του παιδιού σε κάθε ηλικιακή περίοδο ορίζουν το αντίστοιχο στάδιο ανάπτυξης και η κατάκτησή τους αποτελεί προϋπόθεση για το πέρασμα στο αμέσως επόμενο στάδιο. Aσχολήθηκε με τη μελέτη επιμέρους γνωστικών λειτουργιών, όπως είναι η αντίληψη και η γλώσσα, με στόχο τη διερεύνηση της σχέσης που τις συνδέει με τις νοητικές δομές και τις νοητικές λειτουργίες γενικότερα.
Η επιλογή αυτού του βιβλίου, μέσα από το τεράστιο συγγραφικό έργο του Πιαζέ, έγινε για τρεις κυρίως λόγους. Πρώτα, γιατί αποτελεί μια σύνοψη των απόψεων του συγγραφέα πάνω σε όλα τα βασικά προβλήματα που θέτει η ψυχολογία της διανοητικής ανάπτυξης του παιδιού, καθώς και των παιδαγωγικών θέσεων που συνεπάγονται οι απόψεις αυτές. Ύστερα, γιατί περιλαμβάνει μια κριτική θεώρηση της εξέλιξης των εκπαιδευτικών μεθόδων και της οργάνωσης της δημόσιας παιδείας, σε παγκόσμιο επίπεδο, στη διάρκεια του εικοστού αιώνα. Και, τέλος, γιατί τονίζει το πρόβλημα της εισαγωγής του πειραματισμού (σε όλες τις μορφές) στην εκπαίδευση. (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)