Αναστάσιος ο Σιναΐτης Β΄ Ιερομάρτυς (550-609 ή 610) (Personal Name)

Ο Αναστάσιος Β΄ (ο λεγόμενος Σιναΐτης) ήταν σημαντικός εκκλησιαστικός συγγραφέας του 7ου αιώνα. Ήταν μοναχός στην Ιεράς Μονής Όρους Σινά και διετέλεσε και ηγούμενός της, αλλά και επίσκοπος Αντιοχείας κατά τα έτη 599-610. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια και ανήκε σε ευκατάστατη οικογένεια. Σε μικρή ηλικία εκάρη μοναχός, και αφού ταξίδεψε στη Συρία, την Αίγυπτο και τα Ιεροσόλυμα, κατέληξε στη Μονή Σινά. Παρέμεινε εκεί και αργότερα έγινε και ηγούμενός της. Αγωνίστηκε κατά του Μονοφυσιτισμού, γι' αυτό ονομάστηκε και Ομολογητής, ενώ οι σύγχρονοί του τον αποκαλούσαν και «νέο Μωυσή». Αναφέρεται ότι βρήκε μαρτυρικό τέλος το 610, όταν όχλος Εβραίων τον έκαψε ζωντανό. Παρά ταύτα, λόγω της σύγχυσης που υπήρχε και υπάρχει με τον προκάτοχό του, αυτό δεν μπορεί να είναι σίγουρο. Για παράδειγμα, άλλη πηγή αποδίδει αυτόν ακριβώς το μαρτυρικό θάνατο στον προκάτοχό του, αν και στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει λογική συνέχεια με το ότι ο Αυτοκράτορας Φωκάς διέταξε αντίποινα (η βασιλεία του Φωκά ξεκίνησε το 602). Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 21 Απριλίου. (Βικιπαίδεια)