000			05992cam a2200385 4500
001			7285
005			20240731162454.0
010			_bpbk.
090			_a7285
100			_a20230901 grey50
101	1		_agre _cdan
102			_aGR
105			_ay z 000yy
106			_ar
200	1		_aΗ έννοια της αγωνίας _fSoeren Kierkegaard _gμετάφραση Γιάννη Τζαβάρα
210			_aΑθήνα _cΔωδώνη _d1971
215			_a228 σ. _d22 εκ.
304			_aΜετάφραση του: Begrebet angest.
327			_aΠεριεχόμενα: ΠΡΟΛΟΓΟΣ -- ΕΙΣΑΓΩΓΗ -- Η ΑΓΩΝΙΑ ΩΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΥ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ -- Ιστορικοί υπαινιγμοί όσον αφορά την έννοια "προπατορικό αμάρτημα" -- Η έννοια "πρώτο αμάρτημα" -- Η έννοια "αθωότητα" -- Η έννοια "πτώση" -- Η έννοια "αγωνία" -- Η αγωνία ως προϋπόθεση του προπατορικού αμαρτήματος και τρόπος αναδρομικός για την εξήγηση της προέλευσής του -- Η ΑΓΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΟΥ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΥ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΟΣ -- Αντικειμενική αγωνία -- Υποκειμενική αγωνία -- Το επακόλουθο της αναπαραγωγής -- Το επακόλουθο των ιστορικών δεδομένων -- ΑΓΩΝΙΑ ΣΑΝ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΛΕΙΠΕΙ Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ -- Η αγωνία των απνευμάτιστων -- Η διαλεκτική της αγωνίας όσον αφορά το πεπρωμένο -- Η διαλεκτική της αγωνίας όσον αφορά την ενοχή -- Η ΑΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ Ή ΑΓΩΝΙΑ ΣΑΝ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΣΤΟ ΑΤΟΜΟ -- Αγωνία για το κακό -- Αγωνία για το καλό (ο δαιμονισμός) -- Σωματικο-ψυχική απώλεια της ελευθερίας -- Πνευματική απώλεια της ελευθερίας -- Η ΑΓΩΝΙΑ ΠΟΥ ΛΥΤΡΩΝΕΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ -- ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ.
330			_aΑυτή εδώ η μελέτη έχει σκοπό να πραγματευτεί την έννοια "αγωνία" ψυχολογικά, έχοντας πάντα in mente (κατά νου) και καταντίκρυ της το δόγμα του προαπατορικού αμαρτήματος. Κατά κάποιον τρόπο θα την απασχολήσει, αν και σιωπηλά, η έννοια "αμαρτία". Κι όμως η αμαρτία δεν προσφέρεται για ψυχολογικό ενδιαφέρον, κι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πως αυτός που θέλει να την πραγματευτεί έτσι, αφήνεται να υπηρετεί ένα παρανοημένο αισθητισμό. Η αμαρτία έχει την καθορισμένη της θέση, ή μάλλον δεν έχει καμμιά θέση, γιατί αυτό ακριβώς είναι και ο ορισμό της. Κι αν την πραγματευτείς έξω απ' τη δικαιοδοσία της, την αλλοιώνεις, μια και ρίχνεις πάνω της ένα φως που δεν τη φωτίζει ουσιαστικά. Εκφυλίζεις την έννοια και ταυτόχρονα καταστρέφεις την ατμόσφαιρα, γιατί υπάρχει μια αλήθεια ατμόσφαιρας που αντιστοιχεί σε κάθε αλήθεια έννοιας, και αντί για μια αληθινή ατμόσφαιρα που θα διαρκέσει, προτιμάς την παροδική γοητεία ατμόσφαιρας ψεύτικης. Αν λοιπόν τραβήξεις την αμαρτία μέσα στην αισθητική, θα 'χεις ατμόσφαιρα επιπολαιότητας ή μελαγχολίας γιατί η κατηγορία όπου ανήκει η αμαρτία είναι η αντίφαση, κι η αντίφαση δε μπορεί να 'ναι τίποτα άλλο έξω από κωμική ή τραγική. Η ατμόσφαιρα λοιπόν της αμαρτίας αλλοιώνεται, γιατί η ατμόσφαιρα που αντιστοιχεί σ' αυτήν είναι η σοβαρότητα. Όμοια αλλοιώνεται και η έννοιά της, γιατί είτε κωμική είτε τραγική η αμαρτία μπορεί και τα δυο: και να διατηρηθεί πραγματική και να καταργηθεί μ' ένα ασήμαντο τέχνασμα, ενώ η έννοιά της την θέλει να υπερνικηθεί. Στο βάθος η κωμικότητα και η τραγικότητα δεν έχουν εχθρό, έξω από ένα μπαμπούλα που μας κάνει να κλαίμε ή να γελάμε.
500			_aBegrebet angest _mgre _92732
606			_aνεότερη φιλοσοφία _99718
606			_aψυχολογία _910399
606			_aχριστιανισμός _910365
606			_aαγωνία _98519
606			_aανησυχία _98589
606			_aπροπατορικό αμάρτημα _99985
676			_a233.14 _v23
680			_aBT720 _b.K5216 1971
686			_2ΙΜΠ _aΠ3 _cΦιλοσοφία
702		1	_aΤζαβάρας _bΓιάννης _f1950- _4730 _91903
700		1	_aKierkegaard _bSøren _f1813-1855 _4070 _91292
801		0	_aGR _bΙΜΠ _c20100924 _gAACR2
990			_00
942			_2ddc _cBK