000 | 03927nam a2200277 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | 22560 | ||
005 | 20240523150819.0 | ||
010 | _bpbk. | ||
090 | _a22560 | ||
100 | _a20190206d1978 m||y0grey50 ga | ||
101 | 0 | _agre | |
102 | _aGR | ||
105 | _ay|||z|||000gy | ||
106 | _ar | ||
200 | 1 |
_aΜαρία Νεφέλη _fΟδυσσέας Ελύτης |
|
210 |
_a[Αθήνα] _cΊκαρος _d[1978] |
||
215 |
_a115 σ. _d24 εκ. |
||
327 | _aΠεριεχόμενα: Η Παρουσία -- Η Μαρία Νεφέλη λέει -- ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ -- Η ΝΕΦΕΛΗ -- ΠΑΤΜΟΣ -- ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ -- THROUGH THE MIRROR -- ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΟΙΑΚΙΖΕΙ -- Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ -- Και ο αντιφωνητής -- ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ -- Ο ΝΕΦΕΛΗΓΕΡΕΤΗΣ -- Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ -- Η ΝΕΡΟΣΤΑΓΟΝΑ -- Η ΑΙΓΗΙΣ -- ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ -- Η ΕΛΕΝΗ -- Το τραγούδι της Μαρίας Νεφέλης -- Ο αντιφωνητής λέει -- PAX SAN TROPEZANA -- ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ -- Ο ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ -- EAU DE VERVEINE -- Η ΑΝΩ ΤΑΡΚΙΝΙΑ -- ΥΜΝΟΣ Ε ΔΥΟ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ -- Η ΙΕΡΗ ΕΞΕΤΑΣΗ -- Και η Μαρία Νεφέλη -- Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ -- ΚΑΘΕ ΦΕΓΓΑΡΙ ΟΜΟΛΟΓΕΙ -- Ο ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ -- ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΑΓΝΟΤΗΤΟΣ -- ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΚΡΙΔΑΣ -- ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ -- Ο ΑΓΙΟΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΗΣ ΑΣΣΙΖΗΣ -- Το τραγούδι του ποιητή -- Η Μαρία Νεφέλη λέει -- ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΘΛΙΨΗ -- ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ -- Ο ΕΙΚΟΣΙΤΕΤΡΑΩΡΟΣ ΒΙΟΣ -- ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ -- ELECTRA BAR -- DJENDA -- Ο ΣΤΑΛΙΝ -- Και ο αντιφωνητής -- Η ΠΡΩΙΝΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ -- ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΙΘΕΙ -- Η ΙΣΟΒΙΑ ΣΤΙΓΜΗ -- ΣΠΟΥΔΗ ΓΥΜΝΟΥ -- Η ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΕΣΗ -- ICH SEHE DICH -- Η ΟΥΓΓΡΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ -- Το αιώνιο πρόσχημα. | ||
330 | _aΗ Μαρία Νεφέλη είναι σκηνικό ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη. Δημοσιεύθηκε το 1978 ένα χρόνο πριν από την βράβευση του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η ποιητική συλλογή διαρθρώνεται σε τρία μέρη και έχει μορφή διαλογική, στήνοντας μια υπερφυσική συνομιλία ανάμεσα στη Μαρία Νεφέλη και τον Αντιφωνητή, που δανείζει τη φωνή του στον ίδιο τον ποιητή. Πλασμένη από το υπερβατικό υλικό των περισσότερων γυναικείων μορφών που κατοικούν την ποίηση του Ελύτη, η αχρονική Μαρία Νεφέλη προσωποποιεί την αιώνια δυνατότητα του κόσμου να αποδράσει από τον εαυτό του προς μία νέα διάφανη πραγματικότητα. Επιστρέφοντας στον λυρισμό και τον αισθησιασμό των πρώτων χρόνων ο Ελύτης συμπυκνώνει εδώ, όπως και σε όλα τα έργα της όψιμης περιόδου του, εκείνη την ποιητική ιδέα που αντιλαμβανόταν ως μία μεταφυσική του φωτός. | ||
606 |
_aνεοελληνική ποίηση _99703 |
||
676 |
_a889.14 _vΕΕΒ |
||
686 |
_2ΙΜΠ _aΨ15 _cΝεοελληνική ποίηση |
||
700 | 1 |
_aΕλύτης _bΟδυσσέας _f1911-1996 _4070 _93516 |
|
801 | 0 |
_aGR _bΙΜΠ _c20190206 _gAACR2 |
|
990 | _00 | ||
942 |
_2ddc _cBK |