000 | 04413nam a2200385 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | 21825 | ||
005 | 20240731163149.0 | ||
010 |
_a9602211814 _bpbk. |
||
090 | _a21825 | ||
100 | _a20160714d2000 m||y0grey50 ga | ||
101 | 1 |
_agre _ceng |
|
102 | _aGR | ||
105 | _aac z 001yd | ||
106 | _ar | ||
200 | 1 |
_aΠερί βίας _fHannah Arendt _gεισαγωγή - μετάφραση Βάνα Νικολαΐδου-Κυριανίδου |
|
210 |
_aΑθήνα _cΑλεξάνδρεια _d2000 |
||
215 |
_a190 σ. _cεικ. _d21 εκ. |
||
225 | 2 | _aΦιλοσοφικοί δρόμοι | |
304 | _aΜετάφραση του: On violence. | ||
320 | _aΠεριέχει βιογραφικό χρονολόγιο (σ. [13]-22), βιβλιογραφικές σημειώσεις και ευρετήριο. | ||
327 | _aΠεριεχόμενα: Εισαγωγικά -- Σταθμοί στη ζωή και το έργο της Hannah Arendt -- Για τη βία και την πολιτική στο έργο της Hannah Arendt -- Σημειώσεις -- Περί βίας (Ι, ΙΙ, ΙΙΙ) -- Σημειώσεις -- Παραρτήματα -- Ευρετήριο κυρίων ονομάτων. | ||
330 | _a«Δύναμη και βία είναι πράγματα αντίθετα· όταν η μία επικρατεί απόλυτα, η άλλη απουσιάζει». Με αυτή τη φαινομενικά παράδοξη θέση, η Xάννα Άρεντ, μια από τις πιο εξέχουσες μορφές της σύγχρονης πολιτικής φιλοσοφίας, θέτει υπό αμφισβήτηση μια ολόκληρη παράδοση αρχαίων και νεότερων ιδεών (από τον Πλάτωνα ως τον Bέμπερ), σύμφωνα με τις οποίες η πολιτική, ως άσκηση δύναμης, καθορίζεται από τη σχέση άρχοντος και αρχομένου, κυρίαρχου και υπηκόου, και άρα θεμελιώνεται εν τέλει στη βία -εξ ου και το απόφθεγμα του Mάο: "η δύναμη απορρέει από την κάννη ενός όπλου". Για να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις μεταξύ βίας και δύναμης, πολέμου και πολιτικής, η Άρεντ εξετάζει σε ιστορική προοπτική τις κυρίαρχες θεωρίες περί βίας, εξουσίας και επανάστασης, αντιδιαστέλλοντάς τες προς μια αρχαιότερη, προφιλοσοφική παράδοση, που σημασιοδοτεί την πολιτική ως ελευθερία του λέγειν και του πράττειν. Aναδεικνύει έτσι τον αντιπολιτικό χαρακτήρα της βίας ως εργαλείου στην υπηρεσία των λίγων εναντίον των πολλών, του ενός εναντίον όλων. Γραμμένο το 1968, με αφορμή τη φοιτητική εξέγερση στο πανεπιστήμιο Κολούμπια, το κλασικό αυτό δοκίμιο αποδεικνύεται επίκαιρο σε μια εποχή που, διαψεύδοντας την επαγγελία της οικουμενικής ειρήνης και συμφιλίωσης, χαρακτηρίζεται από την αφανή μεταλλαγή των μορφών κυριαρχίας και των τεχνολογιών μαζικής καταστροφής και από την αναζωπύρωση εστιών στρατιωτικής βίας και τρομοκρατίας σε όλο τον πλανήτη. (Από την παρουσίαση της έκδοσης) | ||
410 | 1 | _tΦιλοσοφικοί δρόμοι | |
500 |
_aOn violence _mgre _93042 |
||
600 | 1 |
_aArendt _bHannah _f1906-1975 _93037 |
|
606 |
_aκοινωνιολογία _99464 |
||
606 |
_aβία _98731 |
||
606 |
_aφιλοσοφία _910275 |
||
676 |
_a303.62 _v23 |
||
680 |
_aHM291 _b.A7416 2000 |
||
686 |
_2ΙΜΠ _aΤ3 _cΚοινωνιολογία |
||
700 | 1 |
_aArendt _bHannah _f1906-1975 _4070 _93037 |
|
702 | 1 |
_aΝικολαΐδου-Κυριανίδου _bΒάνα _f1958- _4730 _93041 |
|
801 | 0 |
_aGR _bΙΜΠ _gAACR2 |
|
942 |
_01 _2ddc _cBK |