000			04833nam a2200361 4500
001			21675
005			20240731162454.0
010			_a9602481587 _bτ.1
010			_a9602481095 _bτ.2
090			_a21675
100			_a20230901 grey50
101	1		_agre _cger
102			_aGR
105			_ay z 001yy
106			_ar
200	1		_aΕίναι και χρόνος _fΜάρτιν Χάιντεγγερ _gμεταφραστής Γιάννης Τζαβάρας
210			_aΑθήνα _cΔωδώνη _d1978-1985
215			_a2 τ. _d21 εκ.
304			_aΜετάφραση του: Sein und zeit.
330			_aτ. Α΄:Το ερώτημα για το νόημα του Είναι είναι το πιο καθολικό και το πιο κενό· ταυτόχρονα όμως κείται μέσα του η δυνατότητα να εξατομικευτεί οξύτατα στο εκάστοτε εδωνά-Είναι [Dasein]. Αν μέλλουμε να πετύχουμε τη θεμελιώδη έννοια του "Είναι" και να σκιαγραφήσουμε την απαιτούμενη οντολογική εννοιολόγηση και τις αναγκαίες παραλλαγές, χρειαζόμαστε ένα συγκεκριμένο οδηγό. Η καθολικότητα της έννοιας "Είναι" δεν αντιμάχεται τον "ειδικευμένο" χαρακτήρα της έρευνας· έχουμε δηλαδή την πρόθεση να προχωρήσουμε προς την έννοια του Είναι ερμηνεύοντας ένα εδικό ον, το εδωνά-Είναι, με το οποίο σκοπεύουμε να προσπελάσουμε τον ορίζοντα για την κατανόηση και τη μπορετή ερμήνευση του Είναι. Αλλά το ίδιο τούτο ον, το Εδωνά-Είναι, είναι εν εαυτώ "ιστορικό", κι έτσι η οντολογική του ακτινοσκόπηση θα μεταβληθεί αναγκαία σε "ιστοριολογική" ερμηνεία. (Martin Heidegger, από την "Εισαγωγή" του έργου του)
330			_aτ. Β΄:Στο δεύτερο μέρος του "Είναι και χρόνος" ο Martin Heidegger εμπλουτίζει και προεκτείνει την ανακάλυψη η οποία υπήρξε το κορυφαίο επίτευγμα του πρώτου μέρους: ότι το Είναι του ανθρώπου είναι η μέριμνα. Κατά πόσο χαρακτηρίζει αυτή η έννοια ολόκληρο τον άνθρωπο, από την αρχή έως το τέλος του; Για να απαντήσει σ' αυτή την ερώτηση ο Χάιντεγγερ καταπιάνεται με το "τέλος" του ανθρώπου, που είναι ο θάνατος. Μέσα στον καθημερινό τρόπο διαβίωσης οι άνθρωποι ζουν κατά το πλείστον αναυθεντικά. Ξεχνούν τον επικείμενο θάνατό τους και αδιαφορούν για μια βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό τους. Υπάρχει ωστόσο κατά κοινή ομολογία μια "φωνή", η ηθική συνείδηση, που τεκμηριώνει τη δυνατότητα αυθεντικής ύπαρξης. Ο Χάιντεγγερ αποφαίνεται ότι εάν ακουστεί κατά βάθος, αυτή η φωνή καλεί τον άνθρωπο να προσεγγίσει τον εαυτό του και να υπάρξει αυθεντικά. Το τρίτο μεγάλο θέμα που επεξεργάζεται εδώ ο γερμανός στοχαστής, είναι ο χρόνος. Παραμερίζεται η κοινή αντίληψη ότι τα ανθρώπινα όντα ζουν και πεθαίνουν "μέσα" στον χρόνο, αναιρείται η καθιερωμένη αντίληψη ότι ο χρόνος είναι απέραντος, και ανακαλύπτεται η άμεση συνάρτηση του χρόνου με το πεπερασμένο ανθρώπινο Είναι.
500			_aSein und zeit _mgre _91904
606			_aφιλοσοφία _910275
606			_aοντολογία _99782
606			_aχώρος και χρόνος _910380
606			_aγερμανική φιλοσοφία _98814
610	0		_a20ός αι.
676			_a111 _v23
686			_2ΙΜΠ _aΠ3 _cΦιλοσοφία
700		1	_aHeidegger _bMartin _f1889-1976 _4070 _91902
702		1	_aΤζαβάρας _bΓιάννης _f1950- _4730 _91903
801		0	_aGR _bΙΜΠ _gAACR2
942			_01 _2ddc _cMV