| 000 | 02787nam a2200385 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | 21537 | ||
| 005 | 20241014133841.0 | ||
| 010 |
_a9603281638 _bpbk. |
||
| 090 | _a21537 | ||
| 100 | _a20150429d2001 m||y0grey50 ga | ||
| 101 | 0 | _agre | |
| 102 | _aGR | ||
| 105 | _ay z 000yy | ||
| 106 | _ar | ||
| 200 | 1 |
_aΚοινωνική δικαιοσύνη και ορθόδοξη θεολογία _eμία προκύρηξη _fΘανάση Ν. Παπαθανασίου |
|
| 205 | _a3η έκδ. | ||
| 210 |
_aΑθήνα _cΑκρίτας _d2001 |
||
| 215 |
_a46 σ. _d21 εκ. |
||
| 225 | 2 |
_aΠροσεγγίσεις στο αυτονόητο _v1 |
|
| 330 | _aΟ Χριστός συγκρούστηκε με τις δυνάμεις του κακού και της φθοράς, σε κάθε τους μορφή. Διωγμένος και σταυρωμένος ο ίδιος, ταύτισε ρητά τον εαυτό του με τους αδύνατους και τους διωκόμενους, με τους αλλοδαπούς και τους φυλακισμένους και, ταυτόχρονα, ταύτισε την αλληλεγγύη προς αυτούς με την αλληλεγγύη προς αυτόν τον ίδιο. Μέσα στην πολύμορφη ιστορική όδευση, η Εκκλησία οφείλει να κρατά εναργές το όραμά της και να κομίζει μια σύστοιχη πρόταση ζωής. Όποτε λησμονεί ή απεμπολεί το ίδιο της το όραμα, γίνεται τύραννος του άνθρωπου, φυλακή του Θεού και προδότης του εαυτού της. Αντίθετα, όποτε τάσσεται στο πλευρό των θυμάτων και μπολιάζει την ιστορία με δικαιοσύνη, αλληλεγγύη κι ελευθερία, προξενεί ρωγμές στις ταφόπλακες της κοινωνίας, για να περάσει στο σήμερα το φως των Εσχάτων. | ||
| 410 | 1 |
_tΠροσεγγίσεις στο αυτονόητο _v1 |
|
| 606 |
_aχριστιανική κοινωνική θεολογία _910349 |
||
| 606 |
_aχριστιανική ηθική _910347 |
||
| 606 |
_aορθόδοξη θεολογία _99796 |
||
| 606 |
_aκοινωνική δικαιοσύνη _99448 |
||
| 606 |
_aΕκκλησία _99010 |
||
| 606 |
_aκράτος _99482 |
||
| 606 |
_aΘεία Δικαιοσύνη _99237 |
||
| 676 |
_a261.8 _v23 |
||
| 680 |
_aHN31 _b.P36 2001 |
||
| 686 |
_2ΙΜΠ _aΚ1 _cΧριστιανική ηθική |
||
| 700 | 1 |
_aΠαπαθανασίου _bΘανάσης Ν. _f1959- _4070 _999 |
|
| 801 | 0 |
_aGR _bΙΜΠ _gAACR2 _c20161006 |
|
| 990 | _00 | ||
| 942 |
_2ddc _cBK |
||