| 000 | 02773cam a2200397 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | 21107 | ||
| 005 | 20240920000552.0 | ||
| 010 | _bhbk. | ||
| 090 | _a21107 | ||
| 100 | _a20150919d2010 m||y0grey50 ga | ||
| 101 | 0 | _agre | |
| 102 | _aGR | ||
| 105 | _ay|||z|||000yy | ||
| 106 | _ar | ||
| 200 | 1 |
_aΤαπείνωσις, υπερηφάνεια, κενοδοξία, αλαζονεία, καύχησις _fΑγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου _g[επιμέλεια] υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου Αγιορείτου |
|
| 205 | _a7η έκδ. | ||
| 210 |
_aΝέα Σκήτη Αγίου Όρους _cΣυνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου _d2010 |
||
| 215 |
_a301 σ. _d22 εκ. |
||
| 225 | 2 |
_aΧρυσοστομικός Άμβων _f(Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου) _v2 |
|
| 330 | _aΟ ιερός Χρυσόστομος είναι εκείνος, που μας έδειξε «το ύψος της ταπεινοφροσύνης». Ταπεινός ο ίδιος - στην κυριολεξία ταπεινός - έζησε την αρετή αυτή, ακόμη και στην εξορία. Άριστα, λοιπόν, μπορεί να μας οδηγήση μέσα από τα κείμενά του στην ταπείνωσι, διότι «ταις τοιαύταις ψυχαίς αρέσκεται ο Δεσπότης». Είναι η «μεγίστη πάντων αρετή» χωρίς την οποία οποιαδήποτε άλλη αρετή χάνει το σκοπό της. Όλοι οι άγιοι, ιδιαίτερα όμως ο Απ. Παύλος, έζησαν την ταπείνωσι σε υπερβολικό βαθμό. Είναι «μεγίστη ασφάλεια, τείχος αρραγές, πύργος ακαταμάχητος» αλλά και συγχρόνως «ιατρείον ψυχής αδαπάνητον». (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ) | ||
| 410 | 1 |
_tΧρυσοστομικός Άμβων _v2 |
|
| 600 | 0 |
_aΙωάννης ο Χρυσόστομος _cΆγιος _fπ. 354-407 _9123 |
|
| 606 |
_aΠατέρες της Εκκλησίας _99876 |
||
| 606 |
_aσυλλογές _910107 |
||
| 606 |
_aταπείνωση _910168 |
||
| 606 |
_aυπερηφάνεια _910232 |
||
| 606 |
_aκενοδοξία _99408 |
||
| 606 |
_aαρετές _98649 |
||
| 606 |
_aπάθη _99829 |
||
| 676 |
_a241 _v23 |
||
| 686 |
_2ΙΜΠ _aΒ3 _cΑνθολόγια πατρολογίας |
||
| 700 | 0 |
_aΙωάννης ο Χρυσόστομος _cΆγιος _fπ. 354-407 _4070 _9123 |
|
| 702 | 0 |
_aΒενέδικτος _cΑγιορείτης Ιερομόναχος _4730 _9122 |
|
| 801 |
_aGR _bΙΜΠ _gAACR2 _c20180113 |
||
| 990 | _00 | ||
| 942 |
_2ddc _cBK |
||