000 06030nam a2200373 4500
001 18659
005 20240515105117.0
010 _bhbk.
090 _a18659
100 _a20170831d2017 m||y0grey50 ga
101 0 _agre
102 _aGR
105 _ay|||z|||000yy
106 _ar
200 1 _aΕρμηνεία εις τους ΡΝΑ΄ ψαλμούς του προφητάνακτος Δαβίδ
_fΕυθ. Ζιγαβηνού, Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
_gαπόδοσις στην νεοελληνική υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
210 _aΝέα Σκήτη Αγίου Όρους
_cΣυνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
_d2017
215 _aτ.
_d25 εκ.
304 _aΑπόδοση στη νεοελληνική του: Ερμηνεία εις τους ΡΝ΄ ψαλμούς του προφητάνακτος Δαβίδ υπό Ευθυμίου Ζιγαβηνού και αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου.
327 _aΠεριεχόμενα: τ. Α΄: Ψαλμοί Α΄-Ο΄ (1-70).
330 _aΟι ύμνοι του Δαυΐδ, το κορυφαίον τούτο επίτευγμα της παγκοσμίου λογοτεχνίας, προσεγγίζονται -και πρέπει να μελετώνται- με δέος, με προσοχήν, με υπομονήν και άνευ βίας. Τότε μόνον, όταν εν καρδία ελευθέρα, αφουγκρασθώμεν τα νοήματα, αποκαλύπτεται ως δίδαγμα και ως βίωμα η μυστική ωραιότης εκάστου Ψαλμού. Τότε μόνον εμβαθύνομεν εις το μυστήριον των νοημάτων, διαπιστούντες ότι δια της θείας ενσαρκώσεως και οικονομίας του Υιού του Θεού και συγχρόνως Υιού του ανθρώπου, τα προρρηθέντα, εν ώραις δοκιμασίας και απογνώσεως, υπό του Προφητάνακτος Δαυΐδ, ως "φέγγος αστραπής" μάς διανοίγουν τον ορίζοντα της Βασιλείας του Θεού, του χθες και σήμερον και εις τον αιώνα αναλλοίωτου, του τω Αυτού κράτει συνέχοντος την κτίσιν και τη Αυτού Πρόνοια διοικούντος τον κόσμον. [...] Η γλωσσική ιδιαιτερότης των Ψαλμών, η πυκνότης των νοημάτων και αυτό τούτο το χωροχρονικόν πλαίσιον, εντός του οποίου εγεννήθησαν και εν Αγίω Πνεύματι κατεγράφησαν ως βίωμα, ως αλήθεια, ως προσδοκία του Μεσσίου Κυρίου ημών Ιησού, απήτησαν όχι μόνον την αρχικήν μετάφρασίν των εκ της εβραϊκής εις την ελληνικήν γλώσσαν αλλά και την ερμηνευτικήν αυτών προσέγγισιν. Εις την διακονίαν ταύτην του λόγου, επρωτοστάτησαν θεοπρεπώς μεγάλοι Πατέρες και Διδάσκαλοι από των πρώτων αιώνων της μετά Χριστόν στρατείας της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας μέχρι και της σήμερον. Μεταξύ των προσπαθειών τούτων, ιδιαιτέραν θέσιν κατέχει η ερμηνευτική απόδοσις των Ψαλμών υπό του Βυζαντινού λογίου μοναχού Ευθυμίου Ζιγαβηνού (τέλη 11ου - αρχαί 12ου αιώνος), την διόρθωσιν της οποίας συνεπλήρωσε και υπεμνημάτισεν ο θεοφόρος Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (τέλη 18ου - αρχαί 19ου αιώνος), το καύχημα τούτο του παλλαδίου της μοναχικής πολιτείας και ασκήσεως, του Αγιωνύμου Όρους Άθω, ένθα νυχθήμερος αναπέμπεται προσευχή και δέησις, "ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς" υπέρ της σωτηρίας του κόσμου παντός, "υπέρ της άνωθεν ειρήνης και της σωτηρίας των ψυχών ημών και υπέρ της ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών". [...] (Ο Φιλαδελφείας Μελίτων, από την παρουσίαση της έκδοσης)
454 _tΕρμηνεία εις τους ΡΝ΄ (150) ψαλμούς του προφητάνακτος Δαβίδ
_aΝικόδημος Μπιλάλης (Αγιορείτης Μοναχός ; 1932-2014)
_cΘεσσαλονίκη
_d1979-1983
_e2η έκδ.
_iΠ.Δ.
_p3 τ.
_0112
500 _aΑγία Γραφή
_iΠ.Δ.
_iΨαλμοί
_9222
604 _aΖιγαβηνός, Ευθύμιος, Μοναχός (π. 1050-π. 1120)
_tΕρμηνεία εις τους εκατόν πεντήκοντα ψαλμούς του προφητάνακτος και Θεοπάτορος Δαβίδ
_94334
605 _aΑγία Γραφή
_iΠ.Δ.
_iΨαλμοί
_xΚριτική, ερμηνεία κλπ.
_93056
610 0 _aΑγία Γραφή
606 _aβιβλική ερμηνευτική
_98738
676 _a223.2077
_v23
686 _2ΙΜΠ
_aΑ5
_cΕρμηνεία Π.Δ.
701 0 _aΝικόδημος ο Αγιορείτης
_cΌσιος
_f1749-1809
_4730
_9314
701 1 _aΖιγαβηνός
_bΕυθύμιος
_cΜοναχός
_fπ. 1050-π. 1120
_4070
_94331
702 0 _aΒενέδικτος
_cΑγιορείτης Ιερομόναχος
_4730
_9122
801 0 _aGR
_bΙΜΠ
_c20170831
_gAACR2
990 _00
942 _2ddc
_cMV