000			05940cam a2200361 4500
001			17828
005			20240731164352.0
010			_bpbk.
090			_a17828
100			_a20180904d1987 m||y0grey50 ga
101	0		_agre
102			_aGR
105			_aach|z|||000yb
106			_ar
200	1		_aΔημήτριος Ζ. Φιλιππότης _eο γλύπτης φιλόσοφος _fΓιάννη Καιροφύλα
210			_aΑθήνα _cΦιλιππότη _d1987
215			_a93 σ., [45] σ. με πίνακες _cεικ., πανομ. _d21 εκ.
225	2		_aΜυθιστορηματικές βιογραφίες _f(Φιλιππότη) _v4
320			_aΠεριέχει βιβλιογραφία (σ. 94).
327			_aΠεριεχόμενα: Ένα χρέος -- Πρόλογος του Συγγραφέα -- Η γέννησή του στον πύργο της Τήνου -- Στο σχολείο των τεχνών της Αθήνας -- Η γνωριμία του με τον Γεώργιο Α' -- Μια επιστολή γεμάτη παράπονο -- Στα δικαστήρια με τον Κων. Ζάππα -- Ο γάμος του με την όμορφη Ελένη -- Χάνει την έδρα του καθηγητή -- Ο δεύτερος γάμος του Φιλιππότη -- Ο "Ξυλοθραύστης" μένει στο γύψο -- Τον συγκλονίζει ο θάνατος του Γύζη -- Η επίσκεψη του Γιαννούλη Χαλεπά -- Πρόταση αγοράς του "Ξυλοθραύστη" -- Απογοήτευση για τους βανδαλισμούς -- Ο ακρωτηριασμός του "Ξυλοθραύστη" -- Πλησιάζει το τέλος -- Αδιαφορία και για την κηδεία του -- "Η ακηδεία του κράτους..." -- Πίνακας έργων Δημ. Φιλιππότη -- Βιβλιογραφία -- Φωτογραφίες έργων Δημ. Φιλιππότη.
330			_aΧρέος τιμής προς το μεγάλο γλύπτη-φιλόσοφο Δημήτριο Φιλιππότη, που χάρισε στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην γενέτειρά του τον Πύργο της Τήνου, τη δόξα του, θεωρώ την έκδοση αυτού του βιβλίου. Δεν θα ήθελα να εκτιμηθεί η έκδοση αυτή ως ευαισθησία συγγενή προς συγγενή, επειδή έτυχε να έχω τις ρίζες μου στην ίδια οικογένεια του Δημ. Φιλιππότη. Είναι ένα χρέος, που πιστεύω πως κάθε Έλληνας αισθάνεται για τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι ξεκίνησαν άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, από τα φτωχικά χωριά τους, χωρίς καμιά βοήθεια, χωρίς κανένα ιδιαίτερο εφόδιο, αλλά μονάχα με την πίστη τους στην εργασία και, βέβαια, με το μεγάλο τους ταλέντο. Ο Δημήτριος Φιλιππότης έτσι ξεκίνησε από τον Πύργο της Τήνου. Μόνος, απροστάτευτος, αλλά δυνατός και ταλαντούχος. Κι όχι μόνο έκανε τους δασκάλους του στην Αθήνα να τον φέρνουν σαν παράδειγμα εργατικότητας και καλλιτεχνικής δημιουργίας, αλλά και τους ξένους στη Ρώμη, όπου συνέχισε τις σπουδές του, να τον βραβεύουν και να τον θαυμάζουν. Όπως και άλλοι μεγάλοι των Γραμμάτων και της Τέχνης έτσι κι ο Δημήτριος Φιλιππότης έζησε ξεχασμένος και πικραμένος. Αναγκαζόταν για να επιβιώσει αυτός ο μεγάλος γλύπτης-φιλόσοφος, αυτός ο "μαρμαροφάγος", να κατασκευάζει, όπως έλεγε, "σταυρουδάκια" για τάφους, χωρίς να μπορεί ν' ασχοληθεί αποκλειστικά με το δημιουργικό του έργο. Δεκατέσσερα χρόνια κρατούσε τον "Ξυλοθραύστη" του στο γύψο και όταν τον μετέφερε σε μάρμαρο χρειάστηκαν άλλα είκοσι χρόνια για να τον αγοράσει ο Δήμος Αθηναίων. Βέβαια του έδωσαν ένα μετάλλιο στα 80 χρόνια του, όταν ήταν πια σχεδόν τυφλός. Η έκδοση της βιογραφίας του Δημητρίου Φιλιππότη, που έγραψε ο Γιάννης Καιροφύλας με την προτροπή μου, ας είναι ένα μνημόσυνο γι' αυτόν που τίμησε την Νεοελληνική γλυπτική, όσο λίγοι καλλιτέχνες και έδωσε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Πύργο της Τήνου, την ικανοποίηση ότι γέννησε έναν ακόμη Μεγάλο της Τέχνης. (Από την έκδοση)
410		1	_tΜυθιστορηματικές βιογραφίες _v4
600		1	_aΦιλιππότης _bΔημήτριος Ζ. _f1834-1919 _95520
606			_aγλυπτική _98833
606			_aΈλληνες γλύπτες _99060
606			_aμυθιστορηματική βιογραφία _99673
676			_a730.92 _v23
680			_aNB603 _b.P47 1987
686			_2ΙΜΠ _aΧ1 _cΤέχνη
700		1	_aΚαιροφύλας _bΓιάννης _f1927- _4070 _95523
801		0	_aGR _bΙΜΠ _c20180904 _gAACR2
990			_00
942			_2ddc _cBK