000 | 03254nam a2200325 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | 15531 | ||
005 | 20241014133934.0 | ||
010 |
_a9789606719097 _bpbk. |
||
090 | _a15531 | ||
100 | _a20230901 grey50 | ||
101 | 0 | _agre | |
102 | _aGR | ||
105 | _ay|||a|||000yy | ||
106 | _ar | ||
200 | 1 |
_aΔικαιοσύνη και δικαίωση _eαπό την ανθρώπινη δικαιοσύνη στην εκ Θεού δικαίωση _fΕυάγγελος Σπ. Κρουσταλάκης |
|
210 |
_aΑθήνα _d2007 _cΕν πλω |
||
215 |
_a115 σ. _d17 εκ. |
||
320 | _aΠεριέχει βιβλιογραφία. | ||
330 | _aΣτη μακρόχρονη διαδρομή μου στο χώρο εφαρμογής του δικαίου, επανειλημμένα αναρωτήθηκα αν η δικαιοσύνη -όπως την έχουμε θεσμοθετήσει οι άνθρωποι- ανταποκρίνεται στο "περί δικαίου αίσθημα" του μέσου ανθρώπου, αν αναπαύει τον ταλαιπωρημένο και πονεμένο συνάνθρωπό μας. Κάποιες στιγμές, δικαιοδοτώντας, αισθάνθηκα να πλημμυρίζει η ψυχή μου από ικανοποίηση. Συνέβη αυτό όταν κατόρθωσα -με την προσήκουσα εφαρμογή του νόμου- να προσεγγίσω λύσεις ουσιαστικής δικαιοσύνης. Τότε ήταν που πραγματικά ένιωσα να πλησιάζω το δικαιικά τέλειο. Υπήρξαν όμως και στιγμές που βρέθηκα να πλέω σε πέλαγος αμφιβολίας και απογοήτευσης. Ήταν τότε που συνειδητοποίησα την αδυναμία μου να εφαρμόσω το δίκαιο, με τρόπο ώστε να επιτύχω μια πραγματικά δίκαιη και ουσιαστικά φιλάνθρωπη κρίση. Τελικά η δικαίωση που προσφέρει η συλλογιστική και η αγάπη του Θεού, ήταν ένα καταφύγιο στους προβληματισμούς μου, μια δικλείδα διαφυγής από τα αδιέξοδα της σκέψης μου, ανάμεσα στους λαβύρινθους της νομικής θεωρίας και της ανθρώπινης συλλογιστικής. Τώρα που βρίσκομαι μακριά από τη δημόσια ζωή και ξαναφέρνω στο νου μου τα προηγούμενα χρόνια, αισθάνομαι την ανάγκη να εξωτερικεύσω αυτούς τους προβληματισμούς μου. | ||
606 |
_aδίκαιο _98932 |
||
606 |
_aηθική του δικαίου _99217 |
||
606 |
_aδικαιοσύνη _98933 |
||
606 |
_aΘεία Δικαιοσύνη _99237 |
||
606 |
_aΘείος Νόμος _99243 |
||
676 |
_a174.3 _v23 |
||
686 |
_2ΙΜΠ _aΤ1 _cΔίκαιο |
||
700 | 1 |
_aΚρουσταλάκης _bΕυάγγελος Σ. _4070 _9201 |
|
801 | 0 |
_aGR _bΙΜΠ _c20100924 _gAACR2 |
|
990 | _00 | ||
942 |
_2ddc _cBK |