Βασικές αρχές της φιλοσοφίας

Notes Pertaining to Title and Statement of Responsibility: Μετάφραση του: Principes élémentaires de philosophie.

Contents Note: Περιεχόμενα: Εισαγωγή -- ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ -- 1. Η διαλεχτική μέθοδο -- 2. Το πρώτο γνώρισμα της διαλεχτικής -- 3. Το δεύτερο γνώρισμα της διαλεχτικής. Τα πάντα μεταβάλλονται -- 4. Το τρίτο γνώρισμα της διαλεχτικής. Η ποσοτική αλλαγή -- 5. Το τέταρτο γνώρισμα της διαλεχτικής. Η πάλη των αντιθέσεων (Ι) -- 6. Το τέταρτο γνώρισμα της διαλεχτικής. Η πάλη των αντιθέσεων (ΙΙ) -- 7. Το τέταρτο γνώρισμα της διαλεχτικής. Η πάλη των αντιθέσεων (ΙΙΙ) -- ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ - Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΥΛΙΣΜΟΥ -- 1. Η υλιστική αντίληψη για τον κόσμο -- 2. Το πρώτο χαρακτηριστικό του Μαρξιστικού υλισμού: Η υλικότητα του κόσμου -- 3. Το δεύτερο γνώρισμα του Μαρξιστικού υλισμού: Η ύλη είναι προγενέστερη της συνείδησης -- 4. Το τρίτο γνώρισμα του Μαρξιστικού υλισμού. Ο κόσμος μπορεί να γίνει γνωστός -- ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ - Ο ΔΙΑΛΕΧΤΙΚΟΣ ΥΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ -- 1. Η πνευματική ζωή της κοινωνίας είναι η αντανάκλαση της υλικής της ζωής -- 2. Ο ρόλος και η σπουδαιότητα των ιδεών στην κοινωνική ζωή -- 3. Η διαμόρφωση, η σπουδαιότητα και ο ρόλος του επιστημονικού σοσιαλισμού -- ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ - Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΥΛΙΣΜΟΣ -- 1. Η παραγωγή: παραγωγικές δυνάμεις και παραγωγικές σχέσεις -- 2. Ο νόμος αναγκαίας αντιστοιχίας ανάμεσα στις παραγωγικές σχέσεις και το χαραχτήρα των παραγωγικών δυνάμεων -- 3. Η πάλη των τάξεων πριν από το καπιταλισμό -- 4. Οι αντιφάσεις της καπιταλιστικής κοινωνίας -- 5. Το εποικοδόμημα -- 6. Ο σοσιαλισμός -- 7. Από τον σοσιαλισμό στον κομμουνισμό -- ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ - Η ΥΛΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ -- 1. Το κράτος -- 2. Το έθνος (Ι) -- 3. Το έθνος (ΙΙ).

Summary or Abstract: "ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ..." να μια λέξη που αμέσως απ' την αρχή δεν εμπνέει καμμιά εμπιστοσύνη σε πολλούς εργαζόμενους. Λένε ότι ο φιλόσοφος είναι ένας άνθρωπος που δεν στηρίζει τα πόδια του στη γη. Το να προτρέπουμε λοιπόν τους απλούς ανθρώπους "να φιλοσοφήσουν", είναι σαν να τους προσκαλούμε σε μια παράσταση ταχυδακτυλουργών, που μετά το τέλος της θα βγουν ζαλισμένοι.
Να πώς παρουσιάζεται συχνά η φιλοσοφία : ένα παιχνίδι ιδεών που δεν έχουν καμμιά σχέση με την πραγματικότητα· ένα παιχνίδι σκοτεινό που μόνο λίγοι έχουν το προνόμιο να το καταλαβαίνουν και καμμιά φορά παιχνίδι επικίνδυνο και όχι τόσο ωφέλιμο για ανθρώπους που ζουν με τον ιδρώτα του προσώπου τους.
Ένας μεγάλος Γάλλος φιλόσοφος, ο Ντεκάρτ, είχε κατηγορήσει πολύ πριν από την εποχή μας, τη στριφνότητα και τον επικίνδυνο δρόμο, στον οποίο έσπρωχναν τη φιλοσοφία, μερικοί φιλόσοφοι που τους χαρακτήριζε σαν ψευτοφιλόσοφους. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)