Θεολογική επικοινωνία του Ραδιοφώνου της Πειραϊκής Εκκλησίας ως έκφραση ορθόδοξης επικοινωνίας στο μεταμοντέρνο κόσμο

Dissertation (Thesis) Note: Μεταπτυχιακή εργασία υποβληθείσα εις την Θεολογικήν Σχολήν του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας και Θρησκειολογίας - Τομέας Χριστιανικής Λατρείας, Αγωγής και Διαποιμάνσεως).

Summary or Abstract: Ο μεταμοντερνισμός χαρακτηρίζεται από μια δυσπιστία ως προς τις αξίες του Δυτικού πολιτισμού. Αρνείται τις μεγάλες αφηγήσεις και δέχεται μόνο τις μικρές. Οι αυθεντίες δεν υπάρχουν. Όλα τίθενται υπό αίρεσιν. Η αλήθεια, η ηθική, η λογική, η πρόοδος, η γραμμική αντίληψη της ιστορίας, η επιστήμη, η γνώση, η αντικειμενικότητα, οι μεγάλες ιδέες, η ατομική ελευθερία, η ισότητα, η ενότητα πρέπει στη μετανεωτερικότητα να αντιμετωπιστούν από μία άλλη οπτική γωνία, γιατί μέχρι τώρα χρησιμοποιήθηκαν από την εξουσία ως μέσα χειραγώγησης και καταπίεσης των λαών. Ο καθένας μπορεί να δίνει το δικό του νόημα στις λέξεις και τις ιδέες, να έχει τη δική του ηθική και να πορεύεται σύμφωνα με τη δική του αλήθεια. Οι διαφορετικές αφηγήσεις του καθενός συνθέτουν ένα πολυφωνικό και πλουραλιστικό κόσμο.
Καταλαβαίνουμε ότι ο μεταμοντερνισμός με το κριτικό, δύσπιστο πνεύμα που κοιτάζει το παρελθόν, δεν μπορεί να αποδεχθεί την αυθεντία ή την αλήθεια της πίστης. Είναι τραγικό για αυτόν η αποδοχή της Αλήθειας ως Πρόσωπο και μάλιστα μιας Αλήθειας που μπορεί να βάζει όρια στον άνθρωπο, έστω και στα πλαίσια της ελεύθερης αποδοχής αυτής. Ο μετανεωτερισμός έχει ως εχθρό του τον δογματισμό. Ο άνθρωπος της σημερινής κοινωνίας θα πρέπει να απομακρυνθεί από τους φραγμούς των θρησκειών και να αναζητήσει μόνο ότι τον ενώνει με τους άλλους ανθρώπους.
Ο ρ/σ "Πειραϊκή Εκκλησία" αντιστέκεται, παραμένει παραδοσιακά στις ηθικές, πνευματικές αξίες όπως περιγράφονται στο Ευαγγέλιο. Συνεχίζει να προβάλλει ως κέντρο ζωής του ανθρώπου, της οικογένειας αλλά και της κοινωνίας, τον Χριστό. Η επικοινωνία για το εκκλησιαστικό ραδιόφωνο χάνει την πρόθεση "επί" και μετατρέπεται σε "κοινωνία". Κοινωνία αγάπης τόσο με τον Τριαδικό Θεό, όσο και με τους ανθρώπους. Αποτελεί την συνέχεια της ευχαριστιακής σύναξης, μιας σύναξης που στηρίζεται στο Σώμα και το Αίμα του Ιησού Χριστού, όπως αυτά παραδόθηκαν από τον ίδιο για την πλήρη ένωση Αυτού με τον άνθρωπο. Παραμένει αμετακίνητο, όσο και αν μεταβάλλεται ο κόσμος γύρω μας. "Διαφημίζει" τον μοναδικό σκοπό της ζωής του ανθρώπου που είναι η κατα χάριν Θέωση.