Ηδονοδοξία

Internal Bibliographies/Indexes Note: Περιέχει βιβλιογραφία (σ. 293-[302]) και ευρετήριο.

Contents Note: Βραχυγραφίες -- Πρόλογος -- Εισαγωγικά -- Η ποσοτικοποίηση της Παρθενίας και η αρνητικοποίηση της Ορθοδοξίας -- Η διαίρεση του μυστηρίου του Χριστού (υποβάθμιση του μυστηρίου της Παρθένου και απαξίωση της πατερικότητας) -- Από τον ασαρκοδοκήτη στοχασμό στο ενοχικό πλέγμα της ηδονοδοξίας -- Η χρήση του παραδείγματος του Μ. Βασιλείου και η "αποοντολογικοποίηση της Παρθενίας" -- Διευκρινιστικές θεολογικές αναλύσεις -- Η θεολογική αποδόμηση και το Μάθημα των Θρησκευτικών -- Η εξωθεολογία της παραφθοράς και η παραφθορά της θεολογίας στο εκπαιδευτικό πεδίο -- Κριτική θεολογική αποτίμηση απέναντι στην αποδόμηση της θεολογίας και διαλογική Χαριτολογία -- Περίληψη -- Summary -- Βιβλιογραφία -- Ευρετήρια.

Summary or Abstract: Οι αντιομολογιακοί θεολόγοι, αυτοί που τους λέω ορθοδοξίτες, χρησιμοποιούν καταχρηστικά τη χριστιανική διδασκαλία μόνο για να μιλήσουν περί αγάπης προς τον "άλλο", ειδωλοποιώντας, ωστόσο, την "αγάπη" μέσα στα κλειστά ανθρώπινα -οπωσδήποτε ανταλλακτικά της ψευδαγάπης- όρια. Τοιουτοτρόπως, διά της κενολόγου αγαποδοξίας, αντιστρατεύονται την οντολογία της ορθόδοξης πνευματικότητας που οικοδομείται πάνω στην πίστη της ταυτότητας του Χριστού με τον Θεό Λόγο και στην παραδοχή της Αειπαρθενίας της Θεοτόκου.
Η θεοτόκεια Αειπαρθενία υποτιμάται πλέον εμφανώς στο μεταπατερικό σύστημα του ηδονοδοξιτισμού. Σε αυτό το εξωθεολογικό σύστημα γίνεται αδιάφορος ο συγκεκριμένος "πλησίον" και γίνεται "αγαπητικός" ο αφηρημένος "άλλος", κάτι που αντίκειται στην ευαγγελική αλήθεια της θεουργούμενης και ανιδιοτελούς -όχι της ανταλλακτικής και ωφελιμιστικής- αγάπης.
Συνεπώς, η σύγχρονη άποψη της ηδονοδοξίας έχει μπερδέψει εσκεμμένα σεξουαλικές ιδεολογίες και κοινωνιστικά συμπλέγματα με τη θεολογία, παραμερίζοντας την επιστημονική προοπτική του θεολογικού λόγου που ζητά σωτηριακές αποδείξεις. Ως εκ τούτου, καταλήγει, αυτή η αντιθεολογική άποψη που απαξιώνει την Αειπαρθενία της Θεοτόκου, στην απαξίωση της θεολογίας ως επιστημονικού επιστητού και ως σημείου έμπιστης αναφοράς του ανθρώπου στον αγαποδότη Θεό. Δείχνεται να μη γνωρίζει, ούτε να ενδιαφέρεται να μάθει, μιας και πρόκειται για ιδεολογία που θέλει να αποδομήσει τη θεολογία, το βαθύτερο σωτηριολογικό πνεύμα της ορθόδοξης θεολογίας και ασκητικής της πνευματικότητας. Το πέρασμα τέτοιου τύπου δοξασιών στο εφαρμοζόμενο Νέο Μάθημα των Θρησκευτικών διδάσκει την παραφθορά της ανωτέρω πνευματικότητας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)