Και ως θεοί έσεσθε

Notes Pertaining to Title and Statement of Responsibility: Μετάφραση του: You shall be as gods.

Internal Bibliographies/Indexes Note: Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές και ευρετήριο.

Contents Note: Περιεχόμενα:
Πρόλογος
Εισαγωγή
Η έννοια του θεού
Η έννοια του ανθρώπου
Η έννοια της ιστορίας
Για τη δυνατότητα της επανάστασης
Ο άνθρωπος σαν δημιουργός της ιστορίας
Η βιβλική έννοια της μεσσιανικής εποχής
Η μεταβιβλική εξέλιξη της μεσσιαννικής έννοιας
Το παράδοξο της ελπίδας
Η έννοια της αμαρτίας και της μετάνοιας
Ο τρόπος: χαλακά
Οι ψαλμοί
Επίλογος
Παράρτημα: ο ψαλμός ΚΒ' και το θείο πάθος
Ευρετήριο ονομάτων και όρων

Summary or Abstract: Είναι η Εβραϊκή Βίβλος, η Παλαιά Διαθήκη, κάτι περισσότερο από ένα ιστορικό λείψανο, στο οποίο πρέπει να φερόμαστε με σεβασμό γιατί αποτέλεσε την πηγή απ' όπου ανάβλυσαν οι τρεις μεγάλες δυτικές θρησκείες; Έχει να μας πει τίποτα σήμερα, στον άνθρωπο που ζει σ' ένα κόσμο επαναστάσεων, αυτοματισμού, πυρηνικών όπλων, με μια υλιστική φιλοσοφία που σιωπηρά ή ρητά αρνείται τις θρησκευτικές αξίες;
Δύσκολα φαίνεται πως η Εβραϊκή Βίβλος έχει να μας πει ακόμα κάτι. Η Παλαιά Διαθήκη (περιλαμβανομένων των Απόκρυφων) είναι μια συλλογή από κείμενα πολλών συγγραφέων, που γράφτηκαν στη διάρκεια μιας και πλέον χιλιετηρίδας (περί το 1200 ως το 100 π.Χ.). Περιέχει κώδικες νόμων, ιστορικές εκθέσεις, ποιήματα, προφητικές ομιλίες, που είναι ένα μέρος μόνο από την αρκετά μεγαλύτερη φιλολογία που έχει παραχθεί από τους Εβραίους κατά τη διάρκεια των 11 αυτών αιώνων. Τα βιβλία αυτά γράφτηκαν σε μια μικρή χώρα που βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Ασίας και της Αφρικής, για ανθρώπους που ζούσαν σε μια κοινωνία που ούτε πολιτιστικά ούτε κοινωνικά έχει καμιά ομοιότητα με τη σημερινή, δική μας κοινωνία.
Μια ριζοσπαστική ερμηνεία της Παλαιάς Διαθήκης και της παράδοσής της. Ο Έριχ Φρομ, γερμανικής καταγωγής αμερικανός ψυχαναλυτής και κοινωνικός φιλόσοφος, σπουδαίος μελετητής των θρησκειών, αναφέρεται αρκετές φορές στην σχέση του ανθρώπου με τον “Θεό”. Θεωρεί ότι ο άνθρωπος, ανάλογα με το βίωμά του και την εμπειρία του ονομάζει (ή καλύτερα σφετερίζεται το όνομα) του “Θεού”, καθώς χαρακτηρίζει και την φύση του. Εντοπίζει το πρόβλημα στις σημερινές θρησκείες και στο γεγονός ότι ο άνθρωπος προσπαθεί να κατεβάσει τον “Θεό” στο δικό του επίπεδο, στην υλική του φύση. Έτσι, σε κάθε εποχή και πολιτισμό δίνει και διαφορετική έννοια στον “Θεό”, ουσιαστικά τον μετατρέπει σε προέκταση του εαυτού του, καταχράται την εξουσία δίνοντάς του, τα δικά του χαρακτηριστικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Παλαιά Διαθήκη, που δεν είναι ιστορία του κόσμου, όπως ισχυρίζεται αλλά ιστορία του Εβραϊκού Έθνους.