Μαξιμιανόν ταμείον

Contents Note: Περιεχόμενα τόμου Α΄:
ΑΒΥΣΣΟΣ
ΑΓΑΘΟΝ
ΑΓΑΘΟΤΗΣ
ΑΓΑΛΛΙΑΣΙΣ - ΦΟΒΟΣ
ΑΓΑΠΗ
ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ
ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ
ΑΓΓΕΛΟΙ
ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
ΑΓΙΑΣΜΟΣ
ΑΓΙΟΣ, ΑΓΙΟΤΗΣ
ΑΓΝΟΙΑ
ΑΓΝΩΣΙΑ
ΑΓΩΝ
ΑΕΤΟΣ
ΑΙΝΟΣ, ΑΙΝΕΣΙΣ
ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ
ΑΙΣΘΗΣΙΣ
ΑΙΣΘΗΤΑ
ΑΙΤΙΑ
ΑΙΤΙΑΤΑ
ΑΙΤΙΟΝ
ΑΙΩΝ
ΑΙΩΝΙΟΝ
ΑΚΑΘΑΡΣΙΑ
ΑΚΗΔΙΑ
ΑΚΟΛΑΣΙΑ και ΑΥΤΟΑΚΟΛΑΣΙΑ
ΑΚΡΑ
ΑΚΡΟΒΥΣΤΙΑ - ΠΕΡΙΤΟΜΗ
ΑΚΡΟΤΗΣ
ΑΚΤΗΜΟΣΥΝΗ
ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ
ΑΛΗΘΕΙΑ
ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ, ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ
ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ
ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΑ, ΑΣΥΜΜΙΞΙΑ
ΑΛΛΟΙΩΣΙΣ
ΑΛΟΓΙΑ και ΑΝΟΗΣΙΑ
ΑΜΑΡΤΙΑ, ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ
ΑΝΑΔΟΧΟΣ
ΑΝΑΛΗΨΙΣ, ΑΝΑΒΑΣΙΣ, ΠΡΟΟΔΟΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ
ΑΝΑΤΑΣΙΣ
ΑΝΕΣΙΣ (ΕΥΠΑΘΕΙΑ)
ΑΝΘΡΩΠΑΡΕΣΚΕΙΑ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΙΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΠΑΘΕΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΑΝΙΣΟΤΗΣ
ΑΞΙΩΜΑ
ΑΟΡΑΤΑ ΘΕΟΥ
ΑΠΑΘΕΙΑ
ΑΠΕΙΛΗ
ΑΠΕΙΡΟΝ
ΑΠΙΣΤΙΑ
ΑΠΛΟΤΗΣ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΘΕΩΡΙΑ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ, -ΟΙ
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ
ΑΡΕΤΗ
ΑΡΝΗΣΙΣ ΛΟΓΟΥ
ΑΡΤΟΙ ΕΠΤΑ ΤΩΝ ΤΕΤΡΑΣΧΙΛΙΩΝ ΑΝΔΡΩΝ
ΑΣΕΛΓΕΙΑ
ΑΣΚΗΣΙΣ
ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΝ
ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ
ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΙΣ
ΑΦΑΙΡΕΣΙΣ
ΑΦΘΑΡΣΙΑ
ΑΦΡΟΣΥΝΗ
ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΘΕΟΥ
ΒΙΟΣ ΕΝΑΡΕΤΟΣ
ΒΙΟΣ ΠΑΡΩΝ
ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ, ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ
ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ
ΒΟΥΛΗ (ΣΚΕΨΙΣ)
ΒΟΥΛΗΣΙΣ
ΒΡΩΣΙΣ
ΓΑΜΟΣ
ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΑ
ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΣΙΣ
ΓΗ ΤΟΥ ΑΔΑΜ
ΓΛΩΣΣΑ
ΓΝΟΦΟΣ
ΓΝΩΜΗ
ΓΝΩΣΙΣ
ΓΝΩΣΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ
ΓΝΩΣΤΙΚΟΣ
ΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ
ΓΡΑΜΜΗ
ΓΡΑΦΗ
ΓΥΝΗ
ΓΩΝΙΑ
ΔΑΒΙΔ ΚΑΙ ΤΙΜΙΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ
ΔΑΙΜΟΝΕΣ
ΔΑΝΕΙΟΝ
ΔΕΗΣΙΣ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
ΔΙΑΒΟΛΟΣ
ΔΙΑΘΕΣΙΣ
ΔΙΑΘΗΚΑΙ
ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ
ΔΙΑΙΩΝΙΣΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ
ΔΙΑΚΟΝΟΣ
ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΟΝ
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
ΔΙΚΑΙΟΣ
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΘΕΙΑ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗΣ
ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ
ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ
ΔΥΑΔΑ
ΔΥΝΑΜΙΣ
ΔΩΡΑ
ΔΩΡΕΑ
ΕΒΔΟΜΗ ΚΑΙ ΟΓΔΟΗ ΗΜΕΡΑ
ΕΒΡΑΪΚΟΣ ΛΑΟΣ
ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΙΣ ΘΕΟΥ
ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ
ΕΓΡΗΓΟΡΣΙΣ
ΕΙΝΑΙ
ΕΙΡΗΝΗ
ΕΙΡΩΝΕΙΑ
ΕΚΒΑΣΙΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ
[...] Περιεχόμενα τόμου Β΄:
ΝΕΚΡΩΣΙΣ
ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΣ
ΝΗΣΤΕΙΑ
Το σύμβολο της ημέρας
ΝΗΨΙΣ
ΝΙΚΗ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΕΥΣΧΗΜΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
ΝΙΝΕΥΙ
ΝΟΕΡΟΝ, ΝΟΕΣ, ΝΟΗΣΙΣ, ΝΟΗΤΑ
ΝΟΜΙΚΗ ΘΥΣΙΑ
ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ
ΝΟΜΟΣ
ΝΟΥΣ
ΝΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΞΥΛΟΝ ΓΝΩΣΕΩΣ
ΞΥΛΟΝ ΖΩΗΣ
ΞΥΛΟΝ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΕΩΣ
Ο ΩΝ
ΟΔΗΓΟΣ
ΟΔΥΝΗ
ΟΙΗΣΙΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΕΝΣΑΡΚΟΣ
ΟΙΝΟΣ
ΟΜΟΓΝΙΑ
ΟΜΟΙΩΣΙΣ ΘΕΟΥ
ΟΝΟΜΑ
ΟΝΤΑ, ΟΝ
ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ
ΟΡΗ ΚΑΙ ΒΟΥΝΑ
ΟΡΜΗ
ΟΡΟΣ
ΟΥΡΑΝΟΣ
ΠΑΘΗ
ΠΑΘΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥ
ΠΑΘΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΠΑΙΔΕΙΑ ΘΕΟΥ
ΠΑΝΤΑ (ΟΛΑ)
Έννοια του συνόλου, της ολότητος του κόσμου
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
ΠΑΡΘΕΝΙΑ
ΠΑΣΧΑ
ΠΑΣΧΕΙΝ ΥΠΕΡ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΠΑΤΕΡΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ
ΠΑΤΕΡΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ
Ειδικά για εκούσιους και ακούσιους πειρασμούς
ΠΕΝΘΟΣ
ΠΕΡΑΣ
ΠΕΡΙΤΟΜΗ
ΠΕΤΡΟΣ και ΙΩΑΝΝΗΣ
ΠΗΓΗ ΚΑΙ ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ
ΠΙΣΤΙΣ
ΠΙΣΤΟΣ
ΠΛΑΝΗ
ΠΛΟΥΣΙΟΣ
ΠΛΟΥΤΟΣ
ΠΝΕΥΜΑ
ΠΟΘΟΣ ΘΕΟΥ
ΠΟΘΟΣ ΣΑΡΚΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ
ΠΟΙΕΙΝ ΚΑΙ ΠΑΣΧΕΙΝ
ΠΟΙΟΤΗΣ
ΠΟΛΕΜΟΣ
ΠΟΛΥΘΕΪΑ
ΠΟΝΟΣ
ΠΟΡΝΕΙΑ
ΠΟΤΗΡΙΟΝ ΚΥΡΙΟΥ
ΠΡΑΓΜΑΤΑ
ΠΡΑΞΙΣ
ΠΡΑΟΣ - ΠΡΑΟΤΗΣ
ΠΡΟΑΙΡΕΣΙΣ
ΠΡΟΕΝΩΣΙΣ
ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΠΡΟΘΕΣΙΣ
ΠΡΟΝΟΙΑ ΘΕΟΥ
ΠΡΟΟΔΟΣ, ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΑΝΑΒΑΣΙΣ
ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ
ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑ
ΠΡΟΠΕΤΕΙΑ
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΔΙΚΑΙΩΝ
ΠΡΟΣΩΠΟΝ
ΠΡΟΤΥΠΩΣΙΣ
ΠΡΟΦΗΤΗΣ
ΠΤΩΣΙΣ
ΠΤΩΧΕΙΑ
ΠΥΡ
[...]

Summary or Abstract: Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής είναι από τους κορυφαίους Πατέρας της Εκκλησίας, ο οποίος εξέφρασε την διδασκαλία των προ αυτού Πατέρων και επηρέασε κατά διαφόρους τρόπους την διδασκαλία των μεταγενεστέρων Πατέρων. Έζησε και δίδαξε τον 7ο αιώνα (580-662) και αναδείχθηκε σε μεγάλο Πατέρα της Εκκλησίας.
Ο άγιος Μάξιμος χαρακτηρίσθηκε ως Ομολογητής για την ορθόδοξη στάση του προς τις αιρέσεις του μονοενεργητισμού και μονοθελητισμού, τις οποίες αντιμετώπισε με απόλυτη επιτυχία, εκφράζοντας την ορθόδοξη διδασκαλία στα θέματα αυτά, και το έκανε με στερήσεις και ποικιλότροπες διώξεις. Προηγουμένως όμως υπήρξε αυθεντικός θεολόγος που υποστήριξε την διδασκαλία της Δ' Οικουμενικής Συνόδου της Χαλκηδόνος, και μάλιστα μετέφερε την ορολογία του Τριαδολογικού δόγματος στο Χριστολογικό δόγμα, με ανάλογες προσαρμογές. Αλλά και πριν τον θεολογικό του αυτό αγώνα υπήρξε μέγας ησυχαστής, αφού στα πρώιμα έργα του κάνει λόγο για τον ιερό ησυχασμό, τον θείο Σαββατισμό, για τον νου και την λογική, την ηδονή και την οδύνη, τα ψυχικά και σωματικά πάθη, για την πρακτική φιλοσοφία ή πράξη, την φυσική θεωρία ή φωτισμό και την μυστική θεολογία ή θεοπτία κ.ά. Έτσι, είναι ησυχαστής θεολόγος και ομολογητής. Έδειξε καθαρά ότι δεν μπορεί να υπάρξη αληθινή ομολογία χωρίς ορθόδοξη θεολογία και δεν μπορεί να θεολογήση κανείς ορθοδόξως, αν δεν είναι πραγματικός ησυχαστής. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)