Το μυστήριο του λόγου στον Γέροντα Σωφρόνιο

Internal Bibliographies/Indexes Note: Περιέχει πίνακα αγιογραφικών χωρίων.

Contents Note: Περιεχόμενα:
ΠΡΟΛΟΓΟΣ -- ΕΙΣΑΓΩΓΗ -- Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ Γ. ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ -- Βιογραφική αναφορά -- Η θεωρία του ακτίστου Φωτός -- Το τόλμημα της γραπτής μαρτυρίας -- ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ -- Η μετοχή στις άκτιστες Θείες ενέργειες. Δογματική και ασκητική θεμελίωση -- Η προσευχή με το όνομα του Ιησού και η ένωση του νου με την καρδιά -- Προσελεύσεται άνθρωπος και καρδία βαθεία -- Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ -- Ο λόγος του Θεού, θεόν ποιεί τον άνθρωπον -- Η γέννηση του λόγου στην καρδιά -- Το μυστήριο του λόγου στον Γέροντα Σωφρόνιο -- Ο ΛΟΓΟΣ ΩΣ ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ -- Η προσευχή ως οδός προς τη γνώση -- Ο Λόγος, ο από σιγής προελθών -- Λόγον συντετμημένον ποιεί ο Θεός -- Ο ΛΟΓΟΣ ΩΣ ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΦΩΤΟΣ -- Προϋποθέσεις της θεωρίας -- Ιδιότητες του ακτίστου Φωτός -- Κλιμάκωση της θεωρίας του Φωτός -- Η διπλή θεωρία που μεταδίδει το Φως -- Ενεργοποίηση της υποστατικής αρχής στον άνθρωπο με την ενυπόστατη θεοποιό δωρεά του Φωτός -- Άκτιστο Φως και λόγος Θεού -- Το άναρχος Φως γεννά εν ημίν λόγους -- Η φωνή του Θεού ως αποκορύφωμα της θεωρίας -- Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ -- Το θεολογείν ασφαλώς στην Πατερική παράδοση -- Η θεολογία ως πνευματική κατάσταση στον Γέροντα Σωφρόνιο -- Από τον αποφατισμό στην κατάφαση -- Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΩΣ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΩΝ ΟΔΩΝ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ -- Το χάρισμα της θεολογίας ως καρπός του μυστηρίου της υπακοής -- Τα τρία στάδια της πνευματικής ζωής: Από την έρημο της θείας παιδείας στη γη της αληθινής θεολογίας -- Έσχατο κριτήριο θεολογίας η αγάπη προς τους εχθρούς -- ΕΠΙΛΟΓΟΣ Πώς ομιλούν οι τέλειοι; -- ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΧΩΡΙΩΝ -- ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.

Summary or Abstract: ...Το βιβλίο αυτό του αδελφού της Μονής μας Ιερομονάχου π. Πέτρου αποτελεί επαυξημένη έκδοση της διδακτορικής διατριβής που συνέγραψε για το μυστήριο του λόγου του Θεού στον Γέροντα Σωφρόνιο. Όντως ο Γέροντας ήταν κατ' εξοχήν άνθρωπος στον οποίον ενοικούσε πλούσια ο λόγος του Θεού. Με τη χάρη του λόγου που συνελάμβανε και κυοφορούσε στην καρδιά του επιτελούσε τη δημιουργική διακονία του ως Γέροντας και καθοδηγητής πολλών ψυχών. Έχοντας την εμπειρία της θεωρίας του ακτίστου Φωτός, κατανοούσε τη θεολογία ως την κατάσταση της εν τω Θεώ διαμονής. Η θεολογία ήταν γι' αυτόν η διήγηση του γεγονότος της συναντήσεώς του με τον Χριστό κατά την αρπαγή και την όραση του Θείου Φωτός. Όπως γράφει ο ίδιος: "η πραγματική θεολογία δεν είναι επινόηση του ανθρωπίνου λογικού ή αποτέλεσμα κριτικών μελετών, αλλά εκμυστήρευση για την ανώτερη εκείνη ύπαρξη, στην οποία εισήλθε ο άνθρωπος με την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος". Η θεολογία τότε είναι χάρισμα του Αγίου Πνεύματος, που αναζωπυρώνει την καρδιά του ανθρώπου. Όποιος το απέκτησε, γίνεται "φωστήρ εν κόσμω" και κατέχει "λόγον ζωής"". (Αρχιμανδρίτης Ζαχαρίας, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)