Ουνία

Contents Note: Το κείμενον περί Ουνίας του BALAMAND. Αποτίμησις και αξιολόγησις. -- Εισαγωγή -- Α΄. Σύντομος παρουσίασις των εξελίξεων του προβλήματος της Ουνίας εν τω διαλόγω -- 1. Η καταδίκη της Ουνίας εις την Βιέννην (1990) και εις το Freising του Μονάχου (1990) -- 2. Η αντίδρασις της Ρώμης εις την απόφασιν της Μικτής Επιτροπής του Διαλόγου εν Freising -- 3. Η στάσις και οι αποφάσεις των Ορθοδόξων μετά το Freising -- 4. Η στάσις της Εκκλησίας της Ελλάδος -- Β΄. Αποτίμησις του κειμένου του Balamand -- 1. Αναίρεσις των αποφασισθέντων εν Βιέννη και Freising -- 2. Παραχωρήσεις εις θέματα πίστεως άσχετα προς την Ουνίαν -- Επιλεγόμενα.

Summary or Abstract: Απογοήτευσιν και πικρίαν προεκάλεσεν εις το εκκλησιαστικόν πλήρωμα το νέον κείμενον περί της Ουνίας, το γενόμενον δεκτόν και υπό των Ορθοδόξων θεολόγων, κατά την Ζ΄ Συνέλευσιν της Μικτής Επιτροπής του Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών, την λαβούσαν χώραν εν τη εκκλησιαστική δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Αντιοχείας, εις τας εγκαταστάσεις της Ορθοδόξου Θεολογικής Σχολής του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού εν Balamand του Λιβάνου, υπό την συμπροεδρίαν του καρδιναλίου Edward Cassidy και του αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού από 17-24 Ιουνίου 1993. Εκ της πλευράς των Ορθοδόξων από τας δεκαπέντε (15) αυτοκεφάλους και αυτονόμους εκκλησίας απέστειλαν αντιπροσώπους εννέα (9) εκκλησίαι: Κωνσταντινούπολις, Αλεξάνδρεια, Αντιόχεια, Μόσχα, Ρουμανία, Κύπρος, Πολωνία, Αλβανία, Φιλλανδία. Ηρνήθησαν όμως να μετάσχουν εξ (6) εκκλησίαι: Ιεροσόλυμα, Σερβία, Βουλγαρία, Γεωργία, Ελλάς, Τσεχοσλοβακία. [...] ("Το κείμενον περί Ουνίας του BALAMAND. Αποτίμησις και αξιολόγησις", από την έκδοση)