"Ψαλώ τω θεώ μου" ή τω εαυτώ μου;

Contents Note: Περιεχόμενα:
Πρόλογος
Ιστορική αναδρομή
Αντιθέσεις
Διακονία και χάρισμα
Σκοπός της εκκλησιαστικής μουσικής
"Μάθημα" ή προσευχή;
Διάσπαση και μετεωρισμός
"Ψάλω τω Θεώ μου ή τω εαυτώ μου;"
Το "μεράκλωμα" και οι θεατρινισμοί
Ηχορρύπανση
"Βοαίς ατάκταις"
Ύφος ή ήθος;
Παράδοση και παραδόσεις
Ο χρόνος και ο ρυθμός
Χρονική διάρκεια της Θείας Ευχαριστίας
Το κέντρο της Θείας Λειτουργίας
Ο Ιερέας ως "προεδρεύων τω αγίω θυσιαστηρίω"
Η ανάγνωση των ευχών
Οι εκφωνήσεις
Τα αναγνώσματα
"Εν ενί στόματι"
Κατανόηση
Προσθήκες και λάθη επαναλαμβανόμενα
Η "φωνή" του Ψάλτη
Αρχιερατικές επευφημίες
Ευρωπαϊκή ή Βυζαντινή μουσική;
Εκτελέσεις και "εκτελεστές"
Επίλογος

Summary or Abstract: Θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι ελάχιστα έχουν γραφεί για τον ρόλο, το ήθος και τη διακονία των ιεροψαλτών. Αυτό το κενό προσπαθεί να καλύψει ο γράφων μέσω αυτού του βιβλίου. Δεν είναι μια συστηματική σπουδή και ανάλυση της ψαλτικής τέχνης, ούτε μια επιστημονική προσέγγιση, αλλά καθαρά ποιμαντική. Είναι έκφραση αγωνίας προς τους αδελφούς ιεροψάλτες. Είναι και μια έκφραση αυτοκριτικής από έναν άνθρωπο που διακόνησε το αναλόγιο πολλές δεκαετίες και γνώρισε από κοντά τους κινδύνους που ελλοχεύουν. Όταν η λατρεία νοθεύεται, όταν επικρατούν τα επουσιώδη και όχι τα ουσιώδη, όταν δίνουμε περισσότερη σημασία στα μικρά και όχι στα μεγάλα, όταν η λατρεία του Θεού μεταβάλλεται σε λατρεία του εγώ, όταν προβάλλεται ο άνθρωπος και χάνεται ο Χριστός, δεν μπορεί ένας ποιμένας να μην εκφράζει τον προβληματισμό του, να μην κοινοποιεί την αγωνία του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)