Διηγήματα της θάλασσας
/ Καρκαβίτσας - Ράδος - Κόντογλου - Μωραϊτίδης
; εικονογράφηση: Γιώργος Κόρδης
Language: Ελληνικά, Σύγχρονα (1453-...).Country: Ελλάδα.Publication: Αθήνα : Αρμός, 1994Description: 118 σ. : εικ. ; 24 εκ.ISBN: 9607102509 (pbk.).Dewey: 808.83936 (Edition 23rd)Old Classification: Ψ13 (Νεοελληνική πεζογραφία)Abstract: Ο Πατέρας μου -μύρο το κύμα που τον τύλιξε- δεν είχε σκοπό να με κάμη ναυτικό. - Μακριά, έλεγε, μακριά, παιδί μου, απ' τ' άτιμο στοιχειό! Δεν έχει πίστη, δεν έχει έλεος. Λάτρεψέ την όσο θες, δόξασέ την εκείνη το σκοπό της. Μη κοιτάς που χαμογελά, που σου τάζει θησαυρούς. Αργά-γρήγορα θα σου σκάψη το λάκκο ή θα σε ρίξη πετσί και κόκκαλο, άχρηστο στον κόσμο. Είπες θάλασσα, είπες γυναίκα, το ίδιο κάνει. [...] (Από το διήγημα Η ΘΑΛΑΣΣΑ του Καρκαβίτσα)Subject - Topical Name: διηγήματα | ελληνική πεζογραφία | συλλογές Item type:
Book
| Current library | Collection | Call number | Copy number | Status | |
|---|---|---|---|---|---|
| Paraklitos Library Κεντρικά Βιβλιοστάσια | Λογοτεχνία | 808.83936 ΚαρΑ δ 1994 (Browse shelf(Opens below)) | 1 | Available |
Shelving location: Κεντρικά Βιβλιοστάσια Close shelf browser (Hides shelf browser)
| 808.83 ΑργΒ επα 2001 Ένα ποτήρι ακόμα, ανθολογία διηγημάτων παλαιών και νέων συγγραφέων | 808.83 ΒαρΚ π 1960 Παγκόσμιος ανθολογία διηγήματος | 808.83 ΔικΑ χ 1997 Χαρμολύπη, κλασικά διηγήματα μεγάλων συγγραφέων της καθ' ημάς Ανατολής | 808.83936 ΚαρΑ δ 1994 Διηγήματα της θάλασσας | 808.882 ΜπαΧ γ 2008 Γνωμικά και παροιμίες, γνωμικά και αποσπάσματα των αρχαίων Ελλήνων , αρχαίο κείμενο - μετάφραση, παροιμίες - παροιμιακές φράσεις - γνωμικά δίστιχα | 808.882 ΠαπΚ λ [200;] Σοφά λόγια | 808.882 ΠαπΚ λ [200;] Σοφά λόγια |
Contents Note: Η θάλασσα (Ανδρέας Καρκαβίτσας) -- Η θάλασσα (γαλήνια και φουρτουνιασμένη) (Φώτης Κόντογλου) -- Ο μούτσος της ναυαρχίδος (Κωνσταντίνος Ράδος) -- Των θαλασσών ο άγιος (Αλέξανδρος Μωραϊτίδης) -- Η δικαιοσύνη της θάλασσας (Ανδρέας Καρκαβίτσας) -- Η κόρη του Πρωτοκάραβου (Κωνσταντίνος Ράδος).
Summary or Abstract: Ο Πατέρας μου -μύρο το κύμα που τον τύλιξε- δεν είχε σκοπό να με κάμη ναυτικό. - Μακριά, έλεγε, μακριά, παιδί μου, απ' τ' άτιμο στοιχειό! Δεν έχει πίστη, δεν έχει έλεος. Λάτρεψέ την όσο θες, δόξασέ την εκείνη το σκοπό της. Μη κοιτάς που χαμογελά, που σου τάζει θησαυρούς. Αργά-γρήγορα θα σου σκάψη το λάκκο ή θα σε ρίξη πετσί και κόκκαλο, άχρηστο στον κόσμο. Είπες θάλασσα, είπες γυναίκα, το ίδιο κάνει. [...] (Από το διήγημα Η ΘΑΛΑΣΣΑ του Καρκαβίτσα)
There are no comments on this title.
Click on an image to view it in the image viewer