Προσμονή Θεού

Internal Bibliographies/Indexes Note: Περιέχει ευρετήρια.

Contents Note: Περιεχόμενα:
Πρόλογος -- Εκδοτικό σημείωμα -- Συντομογραφίες -- ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΘΕΟΥ -- ΛΟΓΟΙ ΠΕΡΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΝΟΥ -- Η ασθένεια μέσον μεταβάσεως στην αιωνιότητα -- Αίτια ασθενειών, ασθένειαι αγίων -- Σωματική και ψυχική ασθένεια - Οι δια Χριστόν σαλοί -- Σχέσις λογισμών και ψυχοσωματικών ασθενειών -- Η ασθένεια ως πνευματικό γεγονός -- Αληθής θεώρησις της ασθενείας -- Η συμπεριφορά μας κατά την ασθένεια -- Τα φάρμακα και η στάσις μας έναντι των ιατρών -- Ψυχανάλυσις, φάρμακα, αγωγή Πατέρων -- Αποδοχή ασθενείας και πόνου -- ΛΟΓΟΙ ΠΕΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ -- Ο θάνατος και η προετοιμασία μας για την αιωνιότητα -- Μακάριος ον εξελέξατο και προσελάβετο ο Κύριος -- Μία Εκκλησία - Σώμα Χριστού -- Μακάριος ο θάνατος των δικαίων -- Αντιμετώπισις του θανάτου των Γερόντων -- Περί θανάτου -- Θάνατος και μέλλουσα ζωή -- Απόγονοι Πατέρων -- Αληθής γέννησις -- Ο θάνατος του θανάτου -- Η πορεία προς τον θάνατο - Το παράδειγμα των μαρτύρων -- Οι δύο οδοί και η αιώνια ζωή -- ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ -- Πίνακες χωρίων -- Πίναξ ονομάτων και εννοιών.

Summary or Abstract: Ο Γέροντας Αιμιλιανός, βαθύτατα πεπεισμένος ότι ο δίκαιος "μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν", πάντα προέτρεπε τα τέκνα του να αντιμετωπίζουν την ασθένεια και τον θάνατο ως υιοί Θεού. Θεωρούσε δε τόσο αυτονόητη την παρουσία του πόνου στην ζωή του πιστού, ώστε έλεγε πως "μόνον αν μας ξεχάση ο Θεός ή αν εμείς ξεχάσωμε τον Θεόν, υπάρχει ενδεχόμενο να μείνωμε χωρίς πόνο και χωρίς τους κτύπους μιας ασθενείας".
Οι κατηχήσεις και ομιλίες του περί ασθενείας και θανάτου, που εν πολλοίς απορρέουν από κάποιο σημαντικό γεγονός, αποτελούν το περιεχόμενο του παρόντος τόμου, και έχουν απευθυνθή είτε προς τους μοναχούς της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας, είτε προς τις μοναχές του Ιερού Κοινοβίου Ευαγγελισμού Ορμυλίας, είτε προς τους εν τω κόσμω πιστούς, κατά τα έτη 1975-1990.
Οι ως άνω ομιλίες και κατηχήσεις παρατίθενται με κατά το δυνατόν θεματική αλληλουχία. Με τον τρόπο αυτό δίδεται η ευκαιρία να συμπορευθούμε με τον ομιλητή, αφ' ενός μεν στα ύψη της τελειότητος και ακριβείας, αφ' ετέρου δε στα βάθη της οικονομίας, όπου ο Γέροντας αγκαλιάζει την ανθρώπινη αδυναμία, παρηγορεί, ενθουσιάζει και ενδυναμώνει. [...] (Από το εκδοτικό σημείωμα)