Η Ναύπακτος στη διαδρομή του χρόνου

Summary or Abstract: 1η Ιουνίου 1996. Αρχίζω σήμερα να γράφω την ιστορία της πόλης μας, της Ναυπάκτου, του Έπαχτου όπως εμείς οι παλιότεροι την αποκαλούμε, για να δείξουμε τον ιδιαίτερο, τον ιερό δεσμό, που μας συνδέει με τη γενέτειρά μας.
Ένα ιδιαίτερο αίσθημα με δένει με την πόλη αυτή, που επιβίωσε και στα πιο δύσκολα χρόνια της ζωής μου. Αν η ανάγκη για τις σπουδές και την επαγγελματική μου απασχόληση με ανάγκασε ν’ απομακρυνθώ, δεν έχανα ποτέ την ευκαιρία της επιστροφής, έστω για λίγες ώρες, για μερικές μόνο ημέρες.
Ακόμη και στα πέτρινα χρόνια της νεότερης ιστορίας του ελληνισμού.
Λευτερωμένος πια από την επαγγελματική μου εργασία, καίτοι υπήρχε ακόμη πεδίο δραστηριότητας πολλαπλής, γύρισα και πάλι στην αγκαλιά της γενέτειρας με την πείρα μου απ' τη ζωή και τη φτωχική μου γνώση.
Στο καμίνι της ζωής συνειδητοποίησα, πως δεν έχουν καμία αξία ο πλούτος κι η δόξα, όσο η ανυπόκριτη αγάπη και τιμή των συνανθρώπων μας.
Και αυτές τις βλέπω και τις αισθάνομαι κατάβαθα κάθε μέρα περπατώντας στους δρόμους και τα σοκάκια της πόλης μας.
Και μάλιστα από τους ανθρώπους τους ταπεινούς και τους μεροκαματιάρηδες, αυτούς που συνηθίζουν ν’ αποκαλούν «ανθρώπους του λαού», αυτό το γνήσιο, το καθαρό κομμάτι της κοινωνίας μας, με τα αισθήματα και τις ανθρώπινες ιδέες…
Αρχίζοντας σήμερα, δεν γνωρίζω, μέχρι που θα προλάβω, να φθάσω, γιατί πάντα προβάλλει άτεγκτο και ανυποχώρητο το «κοινό χρέος» όλων των ανθρώπων…
Και ακόμη αρχίζοντας οφείλω, να ευχαριστήσω και να εκφράσω την τιμή μου προς όλους, όσοι έχουν ασχοληθεί με το ίδιο Θέμα, και στις ιερές σκιές εκείνων, που τους έχει σκεπάσει η πλάκα του τάφου. Οι εργασίες τους είναι για μένα πολύτιμο βοήθημα και οδηγός. Και ακόμη να ευχηθώ, νεότεροί μου να με συμπληρώσουν και να με διορθώσουν. Η εργασία μου αυτή, όπως και κάθε πνευματική εργασία είναι η συνέχεια μιας άλλης, που προηγήθηκε, κι έτσι, συμπληρούμενη και διορθούμενη, βελτιούμενη οδηγεί με τα νέα δεδομένα της, ποτέ μη σταματώντας στην πορεία και την εξέλιξή της, όλο και πλησιέστερα προς την αλήθεια, σε κοινή των ανθρώπων ωφέλεια.
Γράφοντας, θα προσπαθήσω να συγκεντρώσω κάθε στοιχείο που συνάντησα στις περιορισμένες μελέτες μου και ό,τι έρχεται από την παράδοση στο δρόμο της κοινωνικής εξέλιξης, για να παραμείνει, όσο γίνεται δυνατό, η ιστορία της πόλης μας και των ανθρώπων της ζωντανή στη διαδρομή του χρόνου.
Έτσι, θα προσπαθήσω, να καλύψω όσες περισσότερες, μπορώ, εκφάνσεις του κοινωνικού μας βίου, για να γίνει περισσότερο κατανοητό το επίπεδο του πολιτισμού της πόλης μας και η συμβολή της. Γι’ αυτό και δεν θα περιορισθώ στην αφήγηση μόνο ιστορικών γεγονότων, στα οποία η μόνη αξία της συμβολής μου θα είναι η σύνοψή τους μέσα από το πέλαγος των γραπτών.
(από τον πρόλογο του συγγραφέα)