Είναι και χρόνος
/ Μάρτιν Χάιντεγγερ
; μεταφραστής Γιάννης Τζαβάρας
Language: Ελληνικά, Σύγχρονα (1453-...) ; of original work, Γερμανικά.Country: Ελλάδα.Publication: Αθήνα : Δωδώνη, 1978-1985Description: 2 τ. ; 21 εκ.ISBN: 9602481587 (τ.1); 9602481095 (τ.2).Dewey: 111 (Edition 23rd)Old Classification: Π3 (Φιλοσοφία)Abstract: τ. Α΄:Το ερώτημα για το νόημα του Είναι είναι το πιο καθολικό και το πιο κενό· ταυτόχρονα όμως κείται μέσα του η δυνατότητα να εξατομικευτεί οξύτατα στο εκάστοτε εδωνά-Είναι [Dasein]. Αν μέλλουμε να πετύχουμε τη θεμελιώδη έννοια του "Είναι" και να σκιαγραφήσουμε την απαιτούμενη οντολογική εννοιολόγηση και τις αναγκαίες παραλλαγές, χρειαζόμαστε ένα συγκεκριμένο οδηγό. Η καθολικότητα της έννοιας "Είναι" δεν αντιμάχεται τον "ειδικευμένο" χαρακτήρα της έρευνας· έχουμε δηλαδή την πρόθεση να προχωρήσουμε προς την έννοια του Είναι ερμηνεύοντας ένα εδικό ον, το εδωνά-Είναι, με το οποίο σκοπεύουμε να προσπελάσουμε τον ορίζοντα για την κατανόηση και τη μπορετή ερμήνευση του Είναι. Αλλά το ίδιο τούτο ον, το Εδωνά-Είναι, είναι εν εαυτώ "ιστορικό", κι έτσι η οντολογική του ακτινοσκόπηση θα μεταβληθεί αναγκαία σε "ιστοριολογική" ερμηνεία. (Martin Heidegger, από την "Εισαγωγή" του έργου του)τ. Β΄:Στο δεύτερο μέρος του "Είναι και χρόνος" ο Martin Heidegger εμπλουτίζει και προεκτείνει την ανακάλυψη η οποία υπήρξε το κορυφαίο επίτευγμα του πρώτου μέρους: ότι το Είναι του ανθρώπου είναι η μέριμνα. Κατά πόσο χαρακτηρίζει αυτή η έννοια ολόκληρο τον άνθρωπο, από την αρχή έως το τέλος του; Για να απαντήσει σ' αυτή την ερώτηση ο Χάιντεγγερ καταπιάνεται με το "τέλος" του ανθρώπου, που είναι ο θάνατος. Μέσα στον καθημερινό τρόπο διαβίωσης οι άνθρωποι ζουν κατά το πλείστον αναυθεντικά. Ξεχνούν τον επικείμενο θάνατό τους και αδιαφορούν για μια βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό τους. Υπάρχει ωστόσο κατά κοινή ομολογία μια "φωνή", η ηθική συνείδηση, που τεκμηριώνει τη δυνατότητα αυθεντικής ύπαρξης. Ο Χάιντεγγερ αποφαίνεται ότι εάν ακουστεί κατά βάθος, αυτή η φωνή καλεί τον άνθρωπο να προσεγγίσει τον εαυτό του και να υπάρξει αυθεντικά. Το τρίτο μεγάλο θέμα που επεξεργάζεται εδώ ο γερμανός στοχαστής, είναι ο χρόνος. Παραμερίζεται η κοινή αντίληψη ότι τα ανθρώπινα όντα ζουν και πεθαίνουν "μέσ... (more)
Subject - Topical Name: φιλοσοφία | οντολογία | χώρος και χρόνος | γερμανική φιλοσοφία Subject: 20ός αι. Item type:
Multivolume
| Current library | Collection | Call number | Volume number | Copy number | Status | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Paraklitos Library Κεντρικά Βιβλιοστάσια | Ηθική & Φιλοσοφία | 111 HeiM s/ε 1978-1985 (Browse shelf(Opens below)) | Α΄ | 1 | Available | |
| Paraklitos Library Κεντρικά Βιβλιοστάσια | Ηθική & Φιλοσοφία | 111 HeiM s/ε 1978-1985 (Browse shelf(Opens below)) | Β΄ | 1 | Available |
Shelving location: Κεντρικά Βιβλιοστάσια Close shelf browser (Hides shelf browser)
| 110 ΜακΝ μ [1979] Τα μεταφυσικά θεμέλια της μυστικής, δοκίμιο υπερβατικού ρεαλισμού | 110 ΦαρΠ ε 1998 Εμπράγματη μεταφυσική, ινδάλματα και αυταπάτες ενός ψυχολογικού ιδεαλισμού | 111 GilE e/ο 2009 Το ον και η ουσία, το πρόβλημα της υπαρξης στη δυτική φιλοσοφία από την αρχαιότητα ως τον εικοστό αιώνα | 111 HeiM s/ε 1978-1985 Είναι και χρόνος | 111 HeiM s/ε 1978-1985 Είναι και χρόνος | 111 HeiM s ΡαμΣ υ 2011 Υπάρχεις σαν μοίρα, διαλέξεις για το "Είναι και χρόνος" του Χάιντεγγερ | 111 ΣολΓ π 1938 Παύλος, ή, τί είναι το όντως ον, φιλοσοφικός διάλογος |
Notes Pertaining to Title and Statement of Responsibility: Μετάφραση του: Sein und zeit.
Summary or Abstract: τ. Α΄:Το ερώτημα για το νόημα του Είναι είναι το πιο καθολικό και το πιο κενό· ταυτόχρονα όμως κείται μέσα του η δυνατότητα να εξατομικευτεί οξύτατα στο εκάστοτε εδωνά-Είναι [Dasein]. Αν μέλλουμε να πετύχουμε τη θεμελιώδη έννοια του "Είναι" και να σκιαγραφήσουμε την απαιτούμενη οντολογική εννοιολόγηση και τις αναγκαίες παραλλαγές, χρειαζόμαστε ένα συγκεκριμένο οδηγό. Η καθολικότητα της έννοιας "Είναι" δεν αντιμάχεται τον "ειδικευμένο" χαρακτήρα της έρευνας· έχουμε δηλαδή την πρόθεση να προχωρήσουμε προς την έννοια του Είναι ερμηνεύοντας ένα εδικό ον, το εδωνά-Είναι, με το οποίο σκοπεύουμε να προσπελάσουμε τον ορίζοντα για την κατανόηση και τη μπορετή ερμήνευση του Είναι. Αλλά το ίδιο τούτο ον, το Εδωνά-Είναι, είναι εν εαυτώ "ιστορικό", κι έτσι η οντολογική του ακτινοσκόπηση θα μεταβληθεί αναγκαία σε "ιστοριολογική" ερμηνεία.
(Martin Heidegger, από την "Εισαγωγή" του έργου του)
Summary or Abstract: τ. Β΄:Στο δεύτερο μέρος του "Είναι και χρόνος" ο Martin Heidegger εμπλουτίζει και προεκτείνει την ανακάλυψη η οποία υπήρξε το κορυφαίο επίτευγμα του πρώτου μέρους: ότι το Είναι του ανθρώπου είναι η μέριμνα. Κατά πόσο χαρακτηρίζει αυτή η έννοια ολόκληρο τον άνθρωπο, από την αρχή έως το τέλος του; Για να απαντήσει σ' αυτή την ερώτηση ο Χάιντεγγερ καταπιάνεται με το "τέλος" του ανθρώπου, που είναι ο θάνατος.
Μέσα στον καθημερινό τρόπο διαβίωσης οι άνθρωποι ζουν κατά το πλείστον αναυθεντικά. Ξεχνούν τον επικείμενο θάνατό τους και αδιαφορούν για μια βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό τους. Υπάρχει ωστόσο κατά κοινή ομολογία μια "φωνή", η ηθική συνείδηση, που τεκμηριώνει τη δυνατότητα αυθεντικής ύπαρξης. Ο Χάιντεγγερ αποφαίνεται ότι εάν ακουστεί κατά βάθος, αυτή η φωνή καλεί τον άνθρωπο να προσεγγίσει τον εαυτό του και να υπάρξει αυθεντικά.
Το τρίτο μεγάλο θέμα που επεξεργάζεται εδώ ο γερμανός στοχαστής, είναι ο χρόνος. Παραμερίζεται η κοινή αντίληψη ότι τα ανθρώπινα όντα ζουν και πεθαίνουν "μέσα" στον χρόνο, αναιρείται η καθιερωμένη αντίληψη ότι ο χρόνος είναι απέραντος, και ανακαλύπτεται η άμεση συνάρτηση του χρόνου με το πεπερασμένο ανθρώπινο Είναι.
There are no comments on this title.
Click on an image to view it in the image viewer