Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο
/ Άλκη Ζέη
Language: Ελληνικά, Σύγχρονα (1453-...).Country: Ελλάδα.Publication: Αθήνα : Μεταίχμιο, 2013Description: 386 σ. : εικ. ; 21 εκ.ISBN: 9789605661908 (pbk.).Series: Ελληνική πεζογραφίαDewey: 889.35092 (Edition ΕΕΒΕΠ)Old Classification: Ψ13, Ψ13 (Νεοελληνική πεζογραφία)Abstract: Μνήμη και πολλή αγάπη χρειάστηκε για να γράψω την ιστορία της ζωής μου. Στο μυθιστόρημα μπορείς να λες ό, τι φαντάζεσαι, να κινείς τους ήρωές σου όπως θέλεις, να τους βάζεις να λένε ό, τι σκέφτεσαι εσύ. Όταν όμως τα πρόσωπα είναι αληθινά, δεν γίνεται ούτε τοσοδά να λαθέψεις, μια και κανείς τους δεν μπορεί πια να σε επιβεβαιώσει ή να σε διαψεύσει. Ευτυχώς που υπάρχει η αδελφή μου και η μνήμη της είναι αλάνθαστη και η ζωή της μπλέκεται με τη δική μου. Μόλις διάβασε αυτά που έγραψα μου είπε: "Έτσι ζήσαμε, έτσι ήταν αυτοί που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε". "Τώρα" της λέω "που ξαναθυμήθηκες την ιστορία μας θα 'θελες να είχαμε ζήσει μια άλλη ζωή;" "Με τίποτα" μου αποκρίθηκε αυθόρμητα. "Με τίποτα" συμπλήρωσα κι εγώ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)Subject - Topical Name: νεοελληνική πεζογραφία | Έλληνες συγγραφείς | προσωπικές μαρτυρίες | προσωπικά ημερολόγια Item type: Book
Current library | Collection | Call number | Copy number | Status | |
---|---|---|---|---|---|
Paraklitos Library Κεντρικά Βιβλιοστάσια | Λογοτεχνία | 889.35092 ΖεηΑ μ 2013 (Browse shelf(Opens below)) | 1 | Available |
Summary or Abstract: Μνήμη και πολλή αγάπη χρειάστηκε για να γράψω την ιστορία της ζωής μου. Στο μυθιστόρημα μπορείς να λες ό, τι φαντάζεσαι, να κινείς τους ήρωές σου όπως θέλεις, να τους βάζεις να λένε ό, τι σκέφτεσαι εσύ. Όταν όμως τα πρόσωπα είναι αληθινά, δεν γίνεται ούτε τοσοδά να λαθέψεις, μια και κανείς τους δεν μπορεί πια να σε επιβεβαιώσει ή να σε διαψεύσει. Ευτυχώς που υπάρχει η αδελφή μου και η μνήμη της είναι αλάνθαστη και η ζωή της μπλέκεται με τη δική μου. Μόλις διάβασε αυτά που έγραψα μου είπε: "Έτσι ζήσαμε, έτσι ήταν αυτοί που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε". "Τώρα" της λέω "που ξαναθυμήθηκες την ιστορία μας θα 'θελες να είχαμε ζήσει μια άλλη ζωή;" "Με τίποτα" μου αποκρίθηκε αυθόρμητα. "Με τίποτα" συμπλήρωσα κι εγώ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
There are no comments on this title.