Local cover image
Local cover image

Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο

/ Άλκη Ζέη

Main Author: Ζέη, Άλκη (1925-) (Συγγραφέας)Language: Ελληνικά, Σύγχρονα (1453-...).Country: Ελλάδα.Publication: Αθήνα : Μεταίχμιο, 2013Description: 386 σ. : εικ. ; 21 εκ.ISBN: 9789605661908 (pbk.).Series: Ελληνική πεζογραφίαDewey: 889.35092 (Edition ΕΕΒΕΠ)Old Classification: Ψ13, Ψ13 (Νεοελληνική πεζογραφία)Abstract: Μνήμη και πολλή αγάπη χρειάστηκε για να γράψω την ιστορία της ζωής μου. Στο μυθιστόρημα μπορείς να λες ό, τι φαντάζεσαι, να κινείς τους ήρωές σου όπως θέλεις, να τους βάζεις να λένε ό, τι σκέφτεσαι εσύ. Όταν όμως τα πρόσωπα είναι αληθινά, δεν γίνεται ούτε τοσοδά να λαθέψεις, μια και κανείς τους δεν μπορεί πια να σε επιβεβαιώσει ή να σε διαψεύσει. Ευτυχώς που υπάρχει η αδελφή μου και η μνήμη της είναι αλάνθαστη και η ζωή της μπλέκεται με τη δική μου. Μόλις διάβασε αυτά που έγραψα μου είπε: "Έτσι ζήσαμε, έτσι ήταν αυτοί που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε". "Τώρα" της λέω "που ξαναθυμήθηκες την ιστορία μας θα 'θελες να είχαμε ζήσει μια άλλη ζωή;" "Με τίποτα" μου αποκρίθηκε αυθόρμητα. "Με τίποτα" συμπλήρωσα κι εγώ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Subject - Personal Name: Ζέη, Άλκη (1925-) Subject - Topical Name: νεοελληνική πεζογραφία | Έλληνες συγγραφείς | προσωπικές μαρτυρίες | προσωπικά ημερολόγια Item type: Book
Tags from this library: No tags from this library for this title. Log in to add tags.
Star ratings
    Average rating: 0.0 (0 votes)
Holdings
Current library Collection Call number Copy number Status
Paraklitos Library Κεντρικά Βιβλιοστάσια Λογοτεχνία 889.35092 ΖεηΑ μ 2013 (Browse shelf(Opens below)) 1 Available

Summary or Abstract: Μνήμη και πολλή αγάπη χρειάστηκε για να γράψω την ιστορία της ζωής μου. Στο μυθιστόρημα μπορείς να λες ό, τι φαντάζεσαι, να κινείς τους ήρωές σου όπως θέλεις, να τους βάζεις να λένε ό, τι σκέφτεσαι εσύ. Όταν όμως τα πρόσωπα είναι αληθινά, δεν γίνεται ούτε τοσοδά να λαθέψεις, μια και κανείς τους δεν μπορεί πια να σε επιβεβαιώσει ή να σε διαψεύσει. Ευτυχώς που υπάρχει η αδελφή μου και η μνήμη της είναι αλάνθαστη και η ζωή της μπλέκεται με τη δική μου. Μόλις διάβασε αυτά που έγραψα μου είπε: "Έτσι ζήσαμε, έτσι ήταν αυτοί που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε". "Τώρα" της λέω "που ξαναθυμήθηκες την ιστορία μας θα 'θελες να είχαμε ζήσει μια άλλη ζωή;" "Με τίποτα" μου αποκρίθηκε αυθόρμητα. "Με τίποτα" συμπλήρωσα κι εγώ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

There are no comments on this title.

to post a comment.

Click on an image to view it in the image viewer

Local cover image

Powered by Koha