Η αποκρυπτογράφηση του δίσκου της Φαιστού

Contents Note: τ. 1ος Γένεση
Περιεχόμενα:
Πρόλογος Εκδότου
1. Πρόλογος
2. Ένα Βιβλίο Χωρίς Αποστολέα
3. Το Ιερό Μανιτάρι, Το Κοσμικό Δέντρο
4. Η Αθηνά και ο Ηρακλής Στο Δίσκο
5. Ο Ζωδιακός, Οι Δώδεκα Άθλοι
6. Ρόδακας, Ρόδο, Σταυρός κ.α. Σύμβολα
7. Η Κοιλάδα των Ρόδων
8. Το Σφυρί του Ήφαιστου και η Ψυχή του Κόσμου
9. Β' ΟΨΗ 1', 2', 3'
10. Β' ΟΨΗ 4', 5', 6'
11. Μια τελετή Ιερού Μανιταριού
12. Α' ΟΨΗ 1', 2', 3'
13. Το Ουράνιο Σπέρμα
14. Στα Εργαστήρια του Ήφαιστου
15. Ελληνικά Εργαστήρια στον Άρη
16. Α' ΟΨΗ 12', 11', 10'
17. Ο Οφιούχος και ο Λαβύρινθος
18. Η Θέωση του Ηρακλή
19. Ένα Μήνυμα προς τον Ηρακλή
20. Παραρτήματα
21. Επίλογος
22. Βιβλιογραφία τ. 2ος Ο Ηρακλής στο λαβύρινθο
Περιεχόμενα:
1. ΠΡΟΛΟΓΟΣ
2. ΖΩΔΙΑΚΟΣ Β΄ ΟΨΗΣ (Β7΄- Β12΄)
3. ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 3984 μ.Χ.
4. Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΗΣ ΝΑΖΚΑ
5. ΛΟΥΚΙΟΣ Ο ΟΝΟΣ
6. ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ Β΄ ΟΨΗΣ (Β18-Β1)
7. ΖΩΔΙΑΚΟΣ Α΄ ΟΨΗΣ (Α4΄- Α12΄)
8. ΗΡΩΕΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΚΑΙ ΘΕΟΙ ΣΤΗ ΔΥΣΗ
9. Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΦΑΙΔΩΝΑ
10. ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΗΤΟΥΣ
11. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΣΤΗΝ ΙΒΗΡΙΑ
12. Η ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΗΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΜΕΝΙΟΥ
13. ΥΠΟΑΤΟΜΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
14. ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ Α΄ ΟΨΗΣ (Α19-Α1)
15. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
16. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ
17. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Summary or Abstract: Ο Δίσκος της Φαιστού είναι μια χρονοκάψουλα της Γένεσης του ανθρώπου, της ιστορίας του Έλληνα - Ηρακλή και της παράδοσης του Θεού Ηρακλή, του Ήλιου - Σείριου. Ο άνθρωπος της γης δέχεται τη θεϊκή πνοή και προχωράει στο δρόμο της εξέλιξης. Ο Έλληνας γεννιέται από γήινη μήτρα και ουράνιο σπέρμα, αληθινός γιος Θεού. Ο Θεός χορεύει μέσα στο Ζωδιακό και ο Έλληνας - Ηρακλής διαβαίνει μέσα απ' τις δώδεκα πύλες του, αντίθετα προς το ρεύμα των φυσικών νόμων. Ο Δρόμος του Έλληνα - Ηρακλή αρχίζει στον Kριό, και στους ιχθύς γίνεται κοσμοσωτήρας, που σταυρώνεται για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Οι άθλοι του Έλληνα - Ηρακλή είναι γραμμένοι στον ουρανό και το Δίσκο της Φαιστού. Ακόμη και αν χανόταν· ο Δίσκος και όλες οι γραφές της Γης, πάλι θα έμενε ανοικτό το κοσμικό βιβλίο τ' Ουρανού. Από τον Ουρανό, από το άστρο του Σείριου, πριν από 200.000 χρόνια ξεκίνησαν τρία μεγάλα διαστημόπλοια που μπήκαν σε τροχιά γύρω από τον Άρη. Εκεί ο Ήφαιστος και η Αθηνά εγκατέστησαν το εργαστήρι τους δίνοντας «πνοή ζώσα» και ουράνιο σπέρμα στο ανθρωποειδές της Γης. Ανάμεσα στις δημιουργίες τους περιλαμβάνονται ο Ηρακλής, ο Περσέας, ο Διόνυσος και άλλοι Έλληνες, Υιοί Θεού από γήινη μήτρα και σπέρμα ουράνιας μήτρας. Σήμερα μετά από τις επιμείξεις υπάρχουν στον Πλανήτη μας δυό μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων. Οι γήινοι (προαδαμικοί) που δέχτηκαν τη θεϊκή πνοή και οι ηλιακοί (αδαμικοί) από ουράνιο σπέρμα. Η δεύτερη κατηγορία γνωστή σαν Αρία Φυλή περιλαμβάνει τους Έλληνες και όσους προήλθαν από τις επιμείξεις, όπως Κέλτες, Γαλάτες, Σκύθες κ.α. Από τα τρία διαστημόπλοια του Σείριου το ένα έφυγε, πιθανώς το 9.000 π.Χ. και τ' άλλα δυό έμειναν σαν τεχνητοί δορυφόροι του Άρη, μάρτυρες του ζωντανού παρελθόντος του ανθρώπου, των Ελλήνων και των Ολύμπιων Θεών. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ 1ου τ.) -- Ο Δρόμος του Ηρακλή στις δώδεκα πύλες του Ζωδιακού αποτελεί στην ουσία μια σπείρα που τη βλέπουμε στο λαβύρινθο της Α΄ όψης του Δίσκου ν’ ανοίγεται μπροστά του. Μέσα στο λαβύρινθο η πολλαπλότητα γίνεται απλότητα και αντίστροφα. Η πορεία στο λαβύρινθο φαινομενικά είναι άνοδος στον Άδη, ενώ στην πραγματικότητα είναι άνοδος στο Δέντρο της Ζωής. Ο Ηρακλής είναι Υιός Θεού από γήινη μήτρα και ουράνιο σπέρμα, με άλλα λόγια Παρθενογεννημένος. Αφού πέρασε την πύλη της Παρθένου, εισήλθε στην έβδομη πύλη του Ζυγού. Κλείνοντας τον Ζωδιακό είναι έτοιμος να εισέλθει στο σκοτεινό λαβύρινθο. Σε αυτόν η Υπέρτατη Θεότητα κατέχει το κέντρο. Οι ενέργειες της δημιουργικής Δύναμης βρίσκονται στην εξωτερική περιφέρεια έξω από το λαβύρινθο. Ο Θεός αγκαλιάζει τα πάντα και το κέντρο του βρίσκεται παντού. Ο Ήρωας στο λαβύρινθο αντιμετωπίζει το τεράστιο έργο να συνενώσει τους δυο πόλους της ύπαρξής του και να συντονίσει, να ενοποιήσει ψυχή και σώμα, έτσι ώστε η δυαδικότητα να δώσει θέση στην ενότητα και να συγχωνευθούν τα ζεύγη των αντιθέτων. Έχει λίγο δρόμο ακόμη για να ολοκληρώσει τους άθλους. Ως ερμαφρόδιτος υπερνίκησε το φαλλό, και ο φαλλός έγινε ρόπαλο, φοβερό όπλο. Στο εξής εμφανίζεται ροπαλοφόρος μέχρι την τελική νίκη, μέχρι το τέλος του λαβύρινθου. Σήμερα τον βλέπουμε καταστερισμένο στον Ουρανό με το δεξί χέρι να κρατάει το ρόπαλο και στο αριστερό κλαδί μηλιάς από τον κήπο των Εσπερίδων. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ 2ου τ.