Μέγα Γεροντικό

Contents Note: Περιεχόμενα:
ΤΟΜΟΣ Α΄ -- Πρόλογος -- Εισαγωγή -- Οι βίοι των εναρέτων Αγιορειτών Γερόντων 1901-1955 -- ΤΟΜΟΣ Β΄ Οι βίοι των εναρέτων Αγιορειτών Γερόντων 1956-1983 -- ΤΟΜΟΣ Γ΄ Οι βίοι των εναρέτων Αγιορειτών Γερόντων 1984-2000 -- Χρονολογικός πίνακας -- Αλφαβητικός πίνακας -- Πίνακας κυρίων ονομάτων -- Γλωσσάρι -- Έργα του ιδίου.

Summary or Abstract: Ένα τρίτομο έργο που μέσα στις σελίδες του τιμάται η αληθινότητα του τιμίου και μοναδικού ανθρώπινου προσώπου και ξεδιπλώνεται ένας άλλος κόσμος, ενός άλλου επιπέδου και μιας άλλης λογικής.
Πολλοί άνθρωποι παραπονούνται συχνά πολύ για τη λίαν ταραγμένη εποχή μας και τα πολλά της λάθη. Όμως παρασυρμένοι κι επηρεασμένοι από αυτά δεν θα πρέπει, νομίζουμε, να λησμονούμε ότι στους καιρούς μας δεν είναι καθόλου λίγες οι μορφές εκείνες που αγάπησαν ένθερμα τον Χριστό. Αγάπησαν υπερβολικά την αρετή, με την οποία στόλισαν τις ωραίες ψυχές τους, την καλλιέργησαν επισταμένως και συστηματικά, για τη σωτηρία τους και προς μεγάλη ωφέλεια πολλών. Περί όσων αναπαύθηκαν σε όλο τον εικοστό αιώνα κι έζησαν ενάρετα στο όρος της οσιότητος, το πανσέβαστο Άγιον Όρος, το πάντερπνο Περιβόλι της Παναγίας, θα κάνουμε λόγο κατά χρονολογική σειρά κοιμήσεώς τους. Παρατηρείται πως όλος ο αιώνας αυτός κοσμείται από ιερές μορφές. Έτσι δεν επιτρέπεται να πούμε πως ο αγιορείτικος μοναχισμός πέρασε κρίση κι έφθασε κάποτε και σε πνευματική παρακμή. Πάντοτε κρύβονταν λίγα ή πολλά μυστικά φώτα, που διατηρούσαν ακοίμητο το κανδήλι της Παναγίας και σε κίνηση τους κόμπους του κομποσχοινιού. Οι κρίκοι της αθωνικής οσιότητος δεν διερράγησαν ποτέ. Οι μακαριστοί Γέροντες Ιωσήφ ο Ησυχαστής (1959) και Σωφρόνιος Σαχάρωφ (1993), μιλούν βέβαια για μία κάμψη, αλλά νομίζουμε αυτή είναι περιορισμένη και παροδική.
Μ' έναν πρόχειρο υπολογισμό, οι Αγιορείτες μοναχοί που ανεπαύθησαν σε όλο τον εικοστό αιώνα φθάνουν περί τις είκοσι χιλιάδες. Οι περίπου πεντακόσιοι που εδώ αναφέρονται άρα είναι μόνο το 2,5 τοις εκατό. Έτσι δεν νομίζουμε ότι υπερβάλουμε, ωραιοποιούμε και μεγενθύνουμε πρόσωπα και καταστάσεις. Μάλλον πολλοί περισσότεροι είναι οι φίλοι της αρετής, που αγαπούν συνήθως τη μυστικότητα. [...]
Η σύναξη περίπου πεντακοσίων μορφών του παρόντος βιβλίου από μονές, σκήτες, Κελλιά, Καλύβες, ησυχαστήρια και σπήλαια του αγιωνύμου Όρους αποτελεί ιερό φάρο, φωτεινό οδοδείκτη, πηγή εμπνεύσεως, ταμείο χάριτος μοναχών και λαϊκών. Η ταπεινή αναφορά μας στην αγιορείτικη, ασκητική και φιλάρετη προσωπογραφία σε αυτό αποσκοπεί· στο ν' αγαπήσουμε όλοι, πατέρες και αδελφοί, περισσότερο τον Πανάγαθο Θεό, τον πλησίον, την άσκηση, την αρετή και τη μετάνοια. "Μη μείνωμεν έξω του νυμφώνος Χριστού" τυρβάζοντες και μεριμνώντες περί πολλά. Να ενδιαφερθούμε πιο ζωηρά και γενναία για τη σωτηρία της αθάνατης ψυχής μας, για την οποία ο Κύριος γεννήθηκε, δίδαξε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε, αναλήφθηκε κι έπεμψε το Πανάγιον Πνεύμα. (Από την εισαγωγή της έκδοσης)