Κομφούκιος, Τα Ανάλεκτα

Notes Pertaining to Title and Statement of Responsibility: Μετάφραση του: Lun yu.

Notes Pertaining to Publication, Distribution, etc.: Διανεμήθηκε δωρεάν μαζί με την εφημερίδα "Το Βήμα", 2016.

Internal Bibliographies/Indexes Note: Περιέχει βιβλιογραφία.

Summary or Abstract: «Κανένας άλλος από τους μεγάλους πολιτισμούς της ανθρωπότητας δεν ταυτίστηκε τόσο απόλυτα με ένα και μόνο ιστορικό πρόσωπο -που μοιάζει έτσι να' ναι από κοινού ο θεμελιωτής και ο κύριος εκφραστής του- όπως ταυτίστηκε με τον Κομφούκιο ο πολιτισμός της Κίνας και της Άπω Ανατολής γενικότερα. Όσο κι αν ξέρουμε σήμερα ότι η ταύτιση αυτή δεν ήταν καθόλου αυτονόητη την εποχή που έζησε ο ίδιος και ότι συνδέθηκε, αιώνες μετά, με την ανάγκη ν' αποκτήσει η νεοσύστατη ενιαία αυτοκρατορία επίσημη φιλοσοφία, παραμένει το γεγονός πως από τότε ώς τις μέρες μας η οποιαδήποτε κοινωνική, πολιτική και πνευματική εκδήλωση στην Κίνα από τις χώρες της περιοχής μοιάζει να πηγάζει κατευθείαν από τη διδασκαλία του Κομφούκιου. (...) Πάνω από 2.000 χρόνια για τους λόγιους στην Κίνα -αλλά και στην Ιαπωνία, την Κορέα, το Βιετνάμ- και τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων τους, τα "Ανάλεκτα" υπήρξαν ο βασικός κώδικας ηθικής, η πηγή της ίδιας της πνευματικότητάς τους. Από τα χρόνια της δυναστείας Χαν ώς τις αρχές του 20ού αιώνα ήταν ένα από τα πρώτα βιβλία που μάθαιναν ν' αποστηθίζουν τα παιδιά, ως τμήμα της βασικής εκπαίδευσής τους. Από τον 14ο αιώνα έως το 1911 κάθε Κινέζος που επρόκειτο να λάβει μέρος σε ένα από τα 3 επίπεδα του κρατικού διαγωνισμού για την ανάδειξη των κυβερνητικών στελεχών όφειλε να αποδείξει πως γνώριζε στην εντέλεια όχι μόνο το ίδιο το κείμενο αλλά και τον κύριο κορμό του corpus των ερμηνευτικών σχολίων που το συνόδεψαν από τα πρώτα χρόνια της εμφάνισής του. (...) Η αναμέτρησή μου με τα "Ανάλεκτα", ως αναγνώστη πρώτα κι ύστερα ως επίπονη προσπάθεια να βάλω απέναντι απ' τα ιδεογράμματά τους ελληνικές λέξεις, κράτησε χρόνια, απαίτησε κόπο. Από την πρώτη στιγμή όμως είχα την αίσθηση ότι από τις γραμμές τους έβγαινε ένας λόγος που έμοιαζε με ό,τι καλύτερο είχε ακουστεί στις λαμπρές στιγμές των ανθρώπων που μίλησαν τη γλώσσα μας. Πως όσο κι αν επρόκειτο για σκέψη που γεννήθηκε σε έναν τελείως αλλιώτικο κόσμο, αντιστοιχούσε στις κορυφαίες σκέψεις του αρχαιοελληνικού, καθώς στη μια και στην άλλη περίπτωση επρόκειτο για σκέψεις που γεννά αποκλειστικώς η θεώρηση του ανθρώπου στις δύο μεγάλες του αναμετρήσεις: με τη Φύση από τη μια και με τον εαυτό του από την άλλη. (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)