Εκ της αυλής ταύτης (Ιω. ι΄ 16)

Contents Note: Περιεχόμενα:
Πρόλογος -- Από το πρόσωπο στο προσωπείο -- Εκκλησιαστικός δοκητισμός -- Το δίλημμα «Ορθοδοξία ή αίρεση» ως πρόβλημα ψυχικής ταυτότητος -- Ο λόγος ως προσωπείο: περί της αμυντικής λειτουργίας της εκκλησιαστικής ταυτότητος -- Οι τρεις σύνοδοι της εν ημίν ελπίδος -- Προλεγόμενα στην ανάγνωση των Πατέρων κατά την είσοδο της νέας χιλιετίας -- Ιδιωτικές θεολογίες και η καθολικότητα της Αλήθειας -- Τίνα με λέγουσιν οι θεσμοί είναι; -- Τα σβησμένα φώτα -- Γιατί δεν μετανοούμε -- Η Ορθόδοξη άσκηση και οι παρερμηνείες της.

Summary or Abstract: Μας χαρίστηκε η δωρεά της Εκκλησίας, η αυλή των θαυμάτων. Μας δόθηκε για να κατασκηνώσουμε εκεί που φυσά η αύρα της Χάριτος, ο άνεμος που έρχεται από το μέλλον. Κάποιες φορές ξεχνιόμαστε και κάνουμε τις επενδύσεις μας στο παρόν. Άλλοτε, ακόμη χειρότερα, στο παρελθόν. Τότε χωροθετούμε την αυλή μας κατά το δοκούν και την κάνουμε αφιλόξενη. Η κριτική στάση αποβλέπει στο να ξανακάνει την Εκκλησία σπίτι μας, σπίτι όλων, εξώστη του μέλλοντος. Αποσκοπεί στο να πολεοδομήσει την ελπίδα. Δηλαδή να μην υπάρχουν αυλάρχες. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)