Πότε και πώς να εκκλησιάζεσαι

Contents Note: Πρόλογος -- Η κορυφαία συνάντησις -- Παντού ο Θεός, και στο ναό -- Είπε ο Χριστός να εκκλησιαζώμαστε; -- Τι κερδίζουμε; -- Δεν έχω καιρό! -- Ο Θεός είναι άυλος! -- "Δεν με τραβάει η Εκκλησία"! -- Και όσοι πάνε δεν είναι καλύτεροι! -- Πενθώ! Δεν εκκλησιάζομαι! -- Από το ραδιόφωνο! -- Δεν καταλαβαίνω! -- Σεμνότητα και ισότητα -- Ζωντανή λατρεία -- Ο Χρυσόστομος για τη λατρεία.

Summary or Abstract: Κόσμος και Εκκλησία! Βασική αντιδιαστολή για τους ανθρώπους. Ο Χριστός ήρθε για να κάμη τον κόσμο Εκκλησία, για να μαζέψη πάλι κοντά του τα σκορπισμένα παιδιά Του. Όταν ο κόσμος γίνη Εκκλησία, τότε θα έχη γίνει πραγματικότητα η ευχή: "Ελθέτω η βασιλεία σου" (Ματθ. στ' 10). Όσο ο κόσμος παραμένει μακρυά απ' το Θεό, η κοινωνία θα λέγεται κατ' ευφημισμόν "κοινωνία". Ουσιαστικά θα είναι συνύπαρξις θηρίων αλληλοσπαρασσομένων, δηλαδή, μια άλλη "ζούγκλα". Έτσι τείνει να μεταβληθούν σήμερα οι άνθρωποι.
Σημείο απομακρύνσεως του συγχρόνου κόσμου απ' το Θεό, σημείο "αλλοτριώσεως", αποτελεί και η αραίωσις των εκκλησιασμάτων στους ναούς. Λίγοι εκκλησιάζονται, και αυτοί ανόρεχτα. Ελάχιστοι εκείνοι, που ζουν την κοινωνία του Θεού μέσα στην ορθόδοξη λειτουργική ζωή. Οι περισσότεροι παραμένουν μακρυά απ' τη ζωή της Εκκλησίας. Παραμένουν χωρίς "εγκεντρισμόν", χωρίς μπόλιασμα. Μέσα στην εκκλησία, στην αγιοπνευματική λατρευτική σύναξι, η ανθρώπινη ύπαρξις από "αγριέλαιος" γίνεται "καλλιέλαιος" (Ρωμ. ια' 24). [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)