Κληρονόμοι της Μικρασιατικής καταστροφής

Notes Pertaining to Title and Statement of Responsibility: Μετάφραση του: Heirs of the Greek catastrophe : The social life of Asia Minor refugees in Piraeus.

Internal Bibliographies/Indexes Note: Περιλαμβάνει βιβλιογραφικές αναφορές και ευρετήριο.

Contents Note: Περιεχόμενα:
Πρόλογος στην ελληνική έκδοση -- Πρόλογος στην πρώτη αγγλική έκδοση -- Ευχαριστίες -- Πενήντα χρόνια πρόσφυγες -- Το οθωμανικό παρελθόν μέσα στο προσφυγικό παρόν -- Ταυτότητα και βιοτικές δυσκολίες -- Γερμανικά: Ο τόπος και ο χώρος -- Βιοπορισμός -- Το σπίτι, η προίκα και ο γάμος: Συνέχεια και προσαρμογή -- Το σπίτι: Ο συμβολικός και ο κοινωνικός κόσμος -- Η γειτονιά: Ενσωμάτωση και αμφισημία -- Θρησκευτική ζωή και θάνατος στα Γερμανικά -- Ο θρίαμβος της ζωής -- Παραρτήματα -- Σημειώσεις -- Εικόνες -- Βιβλιογραφία -- Ευρετήριο -- Κατάλογος εικόνων.

Summary or Abstract: ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, πριν από τριάντα δύο χρόνια, καθισμένη κατάχαμα στο πλαστικό δάπεδο του προκατασκευασμένου παραπήγματος που αποτελούσε το σπίτι μου στην Κοκκινιά, μάζευα τα πράγματά μου, τα βιβλία μου και τις σημειώσεις μου. Στην αναστάτωση που μου προκαλούσε το γεγονός ότι είχε ολοκληρωθεί η επιτόπια έρευνά μου έρχονταν να προστεθούν οι θόρυβοι από το δρόμο και η ζέστη. Ήταν Ιούνιος, πενήντα χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή που άλλαξε ριζικά, και αμετάκλητα, τον δημογραφικό χάρτη του Αιγαίου. Η Σύμβαση της Λωζάννης (30 Ιανουαρίου 1923) προέβλεπε την πρώτη στα χρονικά της Ιστορίας υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών -όπως ονομάστηκαν τότε οι επιχειρήσεις "εθνοκάθαρσης"-, η οποία επικυρώθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις με τη Συνθήκη της Λωζάννης στις 24 Ιουλίου του 1923. Η αμοιβαία ανταλλαγή του μεγαλύτερου μέρους των μουσουλμάνων της Ελλάδας και των χριστιανών ορθοδόξων της Τουρκίας είχε ως αποτέλεσμα τον ξεριζωμό 350.000 μουσουλμάνων από την Ελλάδα και την εγκατάσταση περισσότερων από 1.200.000 χριστιανών προσφύγων στο ελληνικό κράτος, αυξάνοντας τον πληθυσμό της χώρας κατά 25% περίπου μέσα σε δύο μόλις χρόνια. Πολλοί από τους ανθρώπους με τους οποίους έζησα πάνω από ένα χρόνο άνηκαν σ' αυτούς τους πρόσφυγες. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)