Δογματική και συμβολική θεολογία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας

Contents Note: Περιεχόμενα:
τ. 1: ΠΡΟΛΟΓΟΣ -- ΕΙΣΑΓΩΓΗ -- Αι προϋποθέσεις των δογμάτων των οικουμενικών και τοπικών συνόδων -- Εισαγωγικά -- Θεολογική μέθοδος γενικώς -- Τα ιστορικά όρια της ορθοδόξου δογματικής και συμβολικής θεολογίας -- Τα ιστορικά πλαίσια της διακρινομένης από την Φραγκολατινικήν Παράδοσιν Λατινικής και Ελληνικής Πατερικής Θεολογίας -- Περί θεολογικής μεθόδου εν τοις πλαισίοις του σχίσματος των Φραγκολατίνων -- Περί θεολογικής μεθόδου ειδικώτερον -- Το κριτήριον της θεολογικής μεθόδου -- Εξ απόψεως των πατέρων -- Εξ απόψεως άλλων παραδόσεων -- Η αποκάλυψις, η ιερά παράδοσις, η αγία γραφή και το αλάθητον -- Ο κανών της αγίας γραφής, η ερμηνευτική και η γλώσσα αυτής -- Η περί αγίας τριάδος διδασκαλία, ήτοι η διδασκαλία των οικουμενικών συνόδων Α, Β, και Η' -- Εισαγωγικά -- Η παλαιά διαθήκη ως βάσις της καινής -- Η βασιλεία του Θεού -- Το δόγμα και η διατύπωσις αυτού -- Η ερμηνευτική της αγίας γραφής και η διατύπωσις του δόγματος -- Οι Ιουδαίοι και σύγχρονοι ετερόδοξοι ερμηνευταί -- Οι γνωστικοί και οι μοναρχιανοί -- Ορθόδοξοι και αιρετικαί αντιδράσεις κατά των Μοναρχιανών -- Το δόγμα και η διατύπωσις αυτού -- Συμφωνίαι και διαφωνίαι ορθοδόξων και καταδικασθέντων αιρετικών -- Οι υπό της Α' οικουμενικής συνόδου καταδικασθέντες Αρειανοί και τα εκ της κατ' αυτών διαμάχης δογματικά αξιώματα -- Οι υπό της Β' οικουμενικής συνόδου καταδικασθέντες Ευνομιανοί και Πνευματομάχοι και τα εκ της κατ' αυτών διαμάχης δογματικά αξιώματα -- Οι Ευνομιανοί -- Μέγας Βασίλειος και Γρηγόριος Νύσσης κατά Ευνομίου και τα κοινά και ακοινώνητα της αγίας τριάδος -- Οι Πνευματομάχοι -- Η υπό της Β' οικουμενικής συνόδου αποτελείωσις της διατυπώσεως του δόγματος -- Η υπό της Η' οικουμενικής συνόδου καταδίκη της περί εκπορεύσεως του αγίου πνεύματος αιρέσεως των Φραγκολατίνων -- Ο Αυγουστίνος και αι περί αγίας τριάδος πλάναι των απογόνων των Φραγκολατίνων, Ρωμαιοκαθολικών και Προτεσταντών.

Contents Note: Περιεχόμενα:
τ. 2: ΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑΙ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΑΙ ΣΥΝΟΔΟΙ -- Η Α' Οικουμενική Σύνοδος εν Νικαία τω 325 -- Η Β' Οικουμενική Σύνοδος εν Κων/πόλει τω 831 -- Η Γ' Οικουμενική Σύνοδος εν Εφέσω τω 431 -- Η Δ' Οικουμενική Σύνοδος εν Χαλκηδόνι τω 451 -- Η Ε' Οικουμενική Σύνοδος εν Κων/πόλει τω 533 -- Η ΣΤ' Οικουμενική Σύνοδος εν Νικαία τω 787 -- Η Η' Οικουμενική Σύνοδος εν Κων/πόλει τω 879/90 -- Η εν Κων/πόλει Ενδημούσα Σύνοδος τω 1054 -- Αι εν Κων/πόλει Σύνοδοι του 1341, 1347 και 1351 -- Κανόνες δογματοσυμβολικού περιεχομένου των Αγίων Αποστόλων, των Τοπικών Συνόδων και των Αγίων Πατέρων -- Η εν Κων/πόλει Σύνοδος του 1638 -- Η εν Κων/πόλει Σύνοδος του 1642 -- Η εν Κων/πόλει Σύνοδος του 1672 -- Η εν Ιεροσολύμοις Σύνοδος του 1672 -- Η εν Κων/πόλει Σύνοδος του 1691 -- Αποκρίσεις των Ορθοδόξων Πατριαρχών της Ανατολής προς τους Ορθοδόξους Αντιοχείς -- Η εν Κων/πόλει Σύνοδος του 1727 -- Της εν Κων/πόλει Συνόδου του 1836 εγκύκλιος κατά των Διαμαρτυρομένων Ιεραποστόλων -- Της εν Κων/πόλει Συνόδου του 1838 εγκύκλιος κατά των Λατινικών καινοτομιών.

Summary or Abstract: Το κλειδί δια την κατανόησιν της μεταβολής της Ορθοδόξου Καθολικής Παραδόσεως από παρανόμου εις νόμιμον θρησκείαν και κατόπιν εις επίσημον Εκκλησίαν, έγκειται εις το γεγονός, ότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διεπίστωσε, ότι δεν είχε απέναντί της απλώς μίαν επί πλέον μορφήν θρησκείας ή φιλοσοφίας, αλλά μίαν καλώς οργανωμένην Εταιρείαν Νευρολογικών Κλινικών, αι οποίαι εθεράπευον την νόσον της θρησκείας και την αναζητούσαν την ευδαιμονίαν ασθένειαν της ανθρωπότητος και έτσι παρήγον φυσιολογικούς πολίτας με ανιδιοτελή αγάπην, αφιερωμένους εις την ριζικήν θεραπείαν των προσωπικών τους και των κοινωνικών νοσημάτων. Η σχέσις που ανεπτύχθη μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας, ήτο ακριβώς αντίστοιχος προς την σχέσιν μεταξύ Κράτους και συγχρόνου Ιατρικής. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)