Η Καινή Διαθήκη

General Notes: Το πρωτότυπο κείμενο της Καινής Διαθήκης σε εύληπτη και αρμόζουσα προς την ιερότητα του κειμένου νεοελληνική από τον Ομοτ. Καθηγ. και τ. Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής ελλογ. Χρήστο Σπ. Βούλγαρη. Την έκδοση προλογίζουν ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και ο Μακ. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος.

Summary or Abstract: Το μείζον τούτο θεολογικό και Εκκλησιαστικό θέμα [της μεταγλώτισσης] ετέθη πολλάκις προς συζήτηση στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και εν τέλει κατά το έτος 1978 αποφασίσθηκε η έκδοση της Καινής Διαθήκης, υπό της Απο στολικής Διακονίας, στη λογία νεοελληνική (δημοτική) γλώσσα. Παρενεβλήθησαν πάλιν δυσκολίες και προσκόμματα, αλλά, χάριτι Θεού, το έργο ήχθη εις πέρας. Και είμεθα στη λίαν ευχάριστη θέση να θέσουμε σε κυκλοφορία -μετά ιεράς συγκινήσεως τη νέα έκδοση της Καινής Διαθήκης του πρωτοτύπου κειμένου κατά την έκδοση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, με νεοελληνική απόδοση [2020].
Η πρώτη μεταγλώττιση του πρωτοτύπου ελληνικού κειμένου της Καινής Διαθήκης στη νεοελληνική υπήρξε η του 'Αρχιμανδρίτου Μαξίμου Καλλιοπολίτου (Γενεύη 1638), ακολούθησαν η του Αρχιμανδρίτου Ιλαρίωνος, μετέπειτα Μητροπολίτου Τυρνάβου (Λονδίνον 1828), του Αρχιμανδρίτου Νεοφύτου Βάμβα (Γενεύη 1838), του καθηγητού Βασιλείου Βέλλα, την οποία προσυπέγραψαν και οι καθηγηταί Αρχιμανδρίτης Ευάγγελος Αντωνιάδης, Αμίλκας Αλιβιζάτος και Γεράσιμος Κονιδάρης (Αθήναι 1967), και των εξ καθηγητών Σ. Αγουρίδου, Π. Βασιλειάδη, Ιω. Γαλάνη, Γ. Γαλίτη, Ιω. Καραβιδόπουλου και Β. Στογιάννου ('Αθήναι 1985), ενώ ανεξάρτητες από τις Βιβλικές Εταιρείες μεταγλωττίσεις επραγματοποίησαν ο καθηγητής Παναγιώτης Τρεμπέλας ('Αθήναι 1952), ο Ιωάννης Κολιτσάρας ('Αθήναι 1963), ο Νικόλαος Ψαρουδάκης ('Αθήναι 1980), ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιος (Πρέβεζα 1993, μόνο τα Ευαγγέλια) και μερικοί άλλοι άνευ ιδιαίτερης σημασίας. (…)
Η οξύτητα του προβλήματος δεν ήταν δυνατό να αφήσει αδιάφορη την Εκκλησία της Ελλάδος, την τροφό και προστάτιδα του Ελληνικού λαού. Πράγματι, στη συνεδρία της 6-10-1978 η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας προβληματίσθηκε επί της ανάγκης υπάρξεως μιάς αυθεντικής μεταγλωττίσεως του πρωτοτύπου ελληνικού κειμένου της Καινής Διαθήκης και ανέθεσε στην Αποστολική Διακονία να μελετήσει σε βάθος το θέμα και να προβεί στις δέουσες ενέργειες για την υλοποίηση του έργου τούτου της μεταγλωττίσεως του μόνου εγκεκριμένου πρωτοτύπου κειμένου υπό της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως, του 1904. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, μάλιστα, συνέστησε ειδική εξαμελή Συνοδική Επιτροπή για το έργο τούτο από τρεις Αρχιερείς και τρεις ερμηνευτές Καθηγητές της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (στην οποία μετέσχε και ο παρών μεταφραστής), οι οποίοι συνέταξαν και σχετικό «Κανονισμό» με τις προδιαγραφές του έργου. Τελικώς, όμως, με δική της πρωτοβουλία, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ματαίωσε το έργο (και ορθώς), γιατί, όσο άρτια και αν είναι μια μετάφραση η μεταγλώττιση του ιερού κειμένου, δεν μπορεί ν' αποτελέσει τη βάση για την ερμηνεία της Αγίας Γραφής και τη διατύπωση της διδασκαλίας εκ μέρους της Εκκλησίας.
Η απόδοση στη λογία δημοτική γλώσσα είναι έργο του Άρχοντος Διδασκάλου του Ευαγγελίου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, Ομοτίμου Καθηγητού και τ. Κοσμήτορος της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ελλογιμωτάτου κ. Χρήστου Βούλγαρη. (από την εισαγωγή της έκδοσης)