Η απατηλή σαγήνη και η διαβρωτική βία του κακού
/ Θάνος Λίποβατς
; επιμέλεια - διόρθωση Άννα Μαραγκάκη
Language: Ελληνικά, Σύγχρονα (1453-...).Country: Ελλάδα.Publication: Αθήνα : Πόλις, 2012Description: 492 σ. ; 21 εκ.ISBN: 9789604353408 (pbk.).Dewey: 111.84 (Edition 23rd)Old Classification: Π3 (Φιλοσοφία)Abstract: Ο Λόγος περί του κακού αποτελεί, για έναν συγγραφέα, μια πρόκληση και ένα στοίχημα. Προσπάθησα να εντοπίσω τα σημεία εκείνα που καθιστούν το κακό αντικείμενο της απώθησης, της απάρνησης ή της απόρριψης, και τα οποία το δικαιολογούν, το ωραιοποιούν και το λατρεύουν. Το κακό είναι αυτό που αποτελεί σε όλους μας το πιο οικείο αλλά και το πιο ανοίκειο κομμάτι του εαυτού μας. Το Πρώτο Μέρος αναφέρεται στη φιλοσοφική και θεολογική προσέγγιση του κακού από την Ύστερη Αρχαιότητα μέχρι τον Ύστερο Μεσαίωνα. Το Δεύτερο Μέρος επικεντρώνεται στο κορύφωμα της νεωτερικής κλασικής φιλοσοφίας, στον γερμανικό ιδεαλισμό και στην υπέρβασή του. Παρουσιάζονται τρία κλασικά κείμενα αναφορικά με το κακό: του Kant, του Schelling και του Kierkegaard, σε κριτικό διάλογο με τη σκέψη του Hegel. Το Τρίτο Μέρος εντοπίζεται στη θέση της ψυχανάλυσης αναφορικά με το κακό στην ύστερη νεωτερικότητα. Ο Freud μετέθεσε το κέντρο βάρους της συζήτησης στις έννοιες του Ασυνείδητου, των Ορμών και των Φαντασιώσεων. Ο Lacan, από ... (more)Subject - Topical Name: ηθική | καλό και κακό | θρησκευτική ηθική | οντολογία | ψυχανάλυση | πολιτισμός Item type: Book
Current library | Collection | Call number | Copy number | Status | |
---|---|---|---|---|---|
Paraklitos Library Κεντρικά Βιβλιοστάσια | Ηθική & Φιλοσοφία | 111.84 ΛιπΘ α 2012 (Browse shelf(Opens below)) | 1 | Available |
Shelving location: Κεντρικά Βιβλιοστάσια Close shelf browser (Hides shelf browser)
111.07 ΤζαΓ ε 2009 Εισαγωγή στην οντολογία, εγχειρίδιο για διδασκαλία και έρευνα | 111.1 ΝασΑ σ 1982 Το σήμερα και το αύριο | 111.8 VBB 1990 Du vrai, du beau, du bien, études philosophiques présentées au professeur Evanghélos A. Moutsopoulos | 111.84 ΛιπΘ α 2012 Η απατηλή σαγήνη και η διαβρωτική βία του κακού | 111.85 ΑΕ.ΕΣΣΔ α 1962 Αισθητική, Μαρξιστική - Λενινιστική | 111.85 ΠαπΕ α 1976 Αισθητική | 113 ΜητΠ πμλ 2007 Προσεγγίσεις στους μεγάλους λογικούς μύθους |
Summary or Abstract: Ο Λόγος περί του κακού αποτελεί, για έναν συγγραφέα, μια πρόκληση και ένα στοίχημα. Προσπάθησα να εντοπίσω τα σημεία εκείνα που καθιστούν το κακό αντικείμενο της απώθησης, της απάρνησης ή της απόρριψης, και τα οποία το δικαιολογούν, το ωραιοποιούν και το λατρεύουν. Το κακό είναι αυτό που αποτελεί σε όλους μας το πιο οικείο αλλά και το πιο ανοίκειο κομμάτι του εαυτού μας.
Το Πρώτο Μέρος αναφέρεται στη φιλοσοφική και θεολογική προσέγγιση του κακού από την Ύστερη Αρχαιότητα μέχρι τον Ύστερο Μεσαίωνα.
Το Δεύτερο Μέρος επικεντρώνεται στο κορύφωμα της νεωτερικής κλασικής φιλοσοφίας, στον γερμανικό ιδεαλισμό και στην υπέρβασή του. Παρουσιάζονται τρία κλασικά κείμενα αναφορικά με το κακό: του Kant, του Schelling και του Kierkegaard, σε κριτικό διάλογο με τη σκέψη του Hegel.
Το Τρίτο Μέρος εντοπίζεται στη θέση της ψυχανάλυσης αναφορικά με το κακό στην ύστερη νεωτερικότητα. Ο Freud μετέθεσε το κέντρο βάρους της συζήτησης στις έννοιες του Ασυνείδητου, των Ορμών και των Φαντασιώσεων. Ο Lacan, από την άλλη, ανέδειξε παραπέρα τη σημασία της Γλώσσας, του Άλλου, της Έλλειψης, της Επιθυμίας και του Πράγματος.
Το Τέταρτο Μέρος επιχειρεί τη σύνθεση των τεσσάρων Λόγων (Discours) οι οποίοι "συν-θέτουν" το κείμενο. Αποτελεί τη μορφή μιας "Com-position", όπως αυτή της μουσικής φούγκας με τέσσερις φωνές. Οι επαναλήψεις είναι θεμελιακό στοιχείο και τελούνται συνειδητά. Οι τέσσερις Λόγοι είναι: η θεολογία, η πολιτική φιλοσοφία, η φιλοσοφία της ύπαρξης, η ψυχανάλυση. Η σύνθεση επικεντρώνεται στη σχέση ανάμεσα στα συναισθήματα, ιδιαίτερα το Άγχος, την Επιθυμία, τη Θέληση και την Αγάπη.
Το Πέμπτο Μέρος αναφέρεται στην ανανέωση της θεολογίας του 20ού αιώνα και στον διάλογο ανάμεσα στην καθολική και την προτεσταντική θεολογία.
Το Έκτο Μέρος εντοπίζεται στο κακό μέσα στο πλαίσιο του Πολιτικού στον 20ό αιώνα. Το ανοίκειο χαρακτήρισε εδώ το Πολιτικό πρώτα με το Άουσβιτς και τα γκουλάγκ, αλλά η διάλυση των αξιών και των ταυτοτήτων που τα συνόδευσε υπάρχει και σήμερα με άλλο τρόπο, και συγκαλύπτεται από τις αυταπάτες της προόδου του πολιτισμού.
There are no comments on this title.