Το χάραγμα του Χριστού στην καρδιά του ανθρώπου

Contents Note: Περιεχόμενα:
ΠΡΟΛΟΓΟΣ 9
Α. ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ 11
Οι διαπροσωπικές σχέσεις στο φως
της σχέσεως μας με τον Θεό 13
Η ακηδία του κόσμου και ο ζήλος των τέκνων του Θεού 26
3.Ο άνθρωπος ως κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος
μέσω των Μυστηρίων της Εκκλησίας 44
Οι σκληροί λόγοι του άγιου Σιλουανού
και του γέροντος Σωφρονίου 55
Βασικές πτυχές της πνευματικής ζωής 76
Η διπλή θεωρία στην πνευματική ζωή 90
Β. ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ 97
Το χριστιανικό κήρυγμα 99
Η Θεία Λατρεία 104
Μετάδοση της αγάπης για τη Θεία Λατρεία στους νέους 109
Ευρύτερη και επωφελέστερη συμμετοχή των πιστών
στη Θεία Λατρεία 114
Η μεταποίηση της αισχύνης σε δύναμη κατά των παθών
στο μυστήριο της μετανοίας και της εξομολογήσεως 122
Από την ευχαριστία στη μετάνοια 137
Τέλεση και βίωση της Θείας Λειτουργίας 142
Γ. ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ 163
Το υπερκόσμιο χάρισμα της ιερωσύνης 165
Προφητική ζωή και αυθεντία στην Εκκλησία 175
Ευχαριστία και ευγνωμοσύνη 197
Θεία έμπνευση 207
1. Δ. Η ΟΔΟΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ 217
1.Η οδός της υπακοής 219
Η χριστιανική άσκηση 245
Βιοτή «έξω της παρεμβολής του κόσμου» 256
Η χαρισματική ταπείνωση 270
Το μοναστήρι ως τόπος όπου ευαρεστείται ο Θεός 282
Το πνεύμα της κοινοβιακής ζωής 300
Το μυστήριο της ησυχίας
«Σχολάσατε και γνώτε ότι εγώ ειμί ο Θεός» 314
Ε. Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ 331
Η βίωση των κατά Θεόν παθημάτων 333
Ο παράδοξος χαρακτήρας του Ευαγγελίου 347
Η αναστροφή της πυραμίδας του κτιστού κόσμου
«Μακαρισμοί» 369
Η μεγάλη επιστήμη του άγιου Σιλουανού
και του Γέροντος Σωφρονίου 390
Ο Σταυρός του Χριστού: δικαίωση του Θεού
και δικαίωση του ανθρώπου 409
ΕΠΙΛΟΓΟΣ 426
ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΧΩΡΙΩΝ 431

Summary or Abstract: «...Τα ρήματα που εκπορεύονται από το στόμα του Θεού, είτε δια των Προφητών είτε δια των Αποστόλων είτε δια των αγίων Πατέρων, πού διαμέσου των αιώνων ευαρέστησαν στον Θεό, δεν μπορεί παρά να φανερώνουν τις ιδιότητες του Ζώντος Κυρίου: την παντοδυναμία Του, τη μεγαλωσύνη της αγιότητας Του, τη σοφία Του και τελικά τη μείζονα αγάπη του Υιού της Αγάπης, ο Όποιος «ετι αμαρτωλών όντων ημών υπέρ ημών απέθανε». Το ρήμα Κυρίου αποκαλύπτει το αρχέτυπο μας που είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού, κατ' εικόνα του Οποίου πλαστήκαμε κατ' αρχάς. Η ενέργεια του ρήματος του Κυρίου ... φανερώνει επίσης και την ελεεινή παραμόρφωση του ανθρώπου μετά την πτώση του. Ο άνθρωπος βρίσκει την αλήθεια του όχι από τη σύγκριση του με άλλους θνητούς, αλλά από την «παράστα­ση» του ενώπιον του λαλούντος Κυρίου... Ποιος είναι όμως αυτός που θα ακούσει τη φωνή, θα δει το είδος του ρηματοδότου Χριστού και δεν θα αλλοιωθεί, δεν θα μετανοήσει, δεν θα μεταβάλει τις οδούς του; Ποιος είναι αυτός που θα γευθεί τα ρήματα του Παντοκράτορος Ιησού και δεν θα καμφθεί μέχρι τέλους από ευ­γνωμοσύνη; Ποιος είναι αυτός στον όποιο ο Κύριος θα εμπιστευθεί τα ρήματα του Πατρός Του και δεν θα Τον αγαπήσει εις τέλος, μέχρι μίσους και του ίδιου του εαυτού του; »