Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας
/ Οδυσσέα Ελύτη
; λιθογραφία Γιάννη Μόραλη
Language: Ελληνικά, Σύγχρονα (1453-...).Country: Ελλάδα.Edition Statement: 2η έκδ.Publication: Αθήνα : Ίκαρος, 1967Description: 36 σ. : εικ. ; 24 εκ.Dewey: 889.14 (Edition ΕΕΒΕΠ)Old Classification: Ψ15 (Νεοελληνική ποίηση)Abstract: "Εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος Που με τα μάτια μιας παρθένας άνοιγε ο καιρός Kαθώς εχιόνιζε απ’ το σκούντημα της μυγδαλιάς ο αγέρας Kι άναβαν στις κορφές των χόρτων καβαλάρηδες Eκεί που χτύπαγεν η οπλή ενός πλάτανου λεβέντικου Kαι μια σημαία πλατάγιζε ψηλά γη και νερό Που όπλο ποτέ σε πλάτη δεν εβάραινε Mα όλος ο κόπος τ’ ουρανού Όλος ο κόσμος έλαμπε σαν μια νεροσταγόνα Πρωί, στα πόδια του βουνού Tώρα, σαν από στεναγμό Θεού ένας ίσκιος μεγαλώνει"...Subject - Topical Name: νεοελληνική ποίηση | Παγκόσμιος Πόλεμος, 1939-1945 Subject - Geographical Name: Ελλάδα -- Ιστορία -- Ελληνοϊταλικός πόλεμος, 1940-1941 Item type: Book
Current library | Collection | Call number | Copy number | Status | |
---|---|---|---|---|---|
Paraklitos Library Κεντρικά Βιβλιοστάσια | Λογοτεχνία | 889.14 ΕλυΟ α 1967 (Browse shelf(Opens below)) | 1 | Available | |
Paraklitos Library Κεντρικά Βιβλιοστάσια | Λογοτεχνία | 889.14 ΕλυΟ α 1979 (Browse shelf(Opens below)) | 2 | Available |
Shelving location: Κεντρικά Βιβλιοστάσια Close shelf browser (Hides shelf browser)
889.14 ΕλυΟ α 1967 Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας | 889.14 ΕλυΟ α 1973 Το άξιον εστί | 889.14 ΕλυΟ α 1978 Το άξιον εστί | 889.14 ΕλυΟ α 1979 Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας | 889.14 ΕλυΟ ε 1991 Τα ελεγεία της Οξώπετρας | 889.14 ΕλυΟ η 1978 Ο ήλιος ο ηλιάτορας | 889.14 ΕλυΟ η 1979 Ήλιος ο πρώτος |
Notes Pertaining to Edition and Bibliographic History: 5η έκδ. [ανατ.]: Ίκαρος, 1979.
Summary or Abstract: "Εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος
Που με τα μάτια μιας παρθένας άνοιγε ο καιρός
Kαθώς εχιόνιζε απ’ το σκούντημα της μυγδαλιάς ο αγέρας
Kι άναβαν στις κορφές των χόρτων καβαλάρηδες
Eκεί που χτύπαγεν η οπλή ενός πλάτανου λεβέντικου
Kαι μια σημαία πλατάγιζε ψηλά γη και νερό
Που όπλο ποτέ σε πλάτη δεν εβάραινε
Mα όλος ο κόπος τ’ ουρανού
Όλος ο κόσμος έλαμπε σαν μια νεροσταγόνα
Πρωί, στα πόδια του βουνού
Tώρα, σαν από στεναγμό Θεού ένας ίσκιος μεγαλώνει"...
There are no comments on this title.